اسراییل و اشتباه تاکتیکی – گیلونا

این روزنامه قدیمی ترین روزنامه اسرائیلی است و به گفته دایره المعارف .dia Britannica، از همه معتبرتر است و بیشتر خوانندگان آن تحصیل کرده هستند. این سرمقاله از چند جهت حائز اهمیت است.

درست یک روز قبل از انتشار مقاله روزنامه هاآرتص، فعالیت تمام 4300 پمپ بنزین در ایران به طور همزمان متوقف شد و سوخت در جایگاه ها قطع شد. علت این اتفاق که مشکلات زیادی را برای مردم ایران به همراه داشت، مدتی در هاله ای از ابهام باقی ماند تا اینکه خبرگزاری آنلاین گیلونا که معمولاً قبل از دیگران می داند، از احتمال حمله خبر داد.کارشناس کامپیوتر. در نهایت دبیر شورای عالی فضای مجازی در ایران سرانجام در یک مصاحبه تلویزیونی گفت که حمله سایبری به پمپ بنزین ها ممکن است توسط یک کشور خارجی انجام شده باشد اما هنوز برای اعلام جزئیات زود است. خبرگزاری آنلاین گیلونا بار دیگر اولین خبرگزاریی بود که خبر مقاله اخیر را در روزنامه هاآرتص منتشر کرد.

تاریخچه حملات سایبری اسرائیل به ایران

اسرائیل قبلاً در چندین حمله سایبری علیه ایران دست داشته است.

نیروگاه اتمی بوشهر: شاید اولین مورد حمله سایبری اسرائیل به ایران، موضوع استاکس نت و نیروگاه اتمی بوشهر باشد. Stuxent بدافزاری بود که توسط دولت‌های آمریکا و اسرائیل ایجاد شد و به تأسیسات هسته‌ای ایران، به‌ویژه نیروگاه بوشهر، در سال 2010 حمله کرد. یاهو نیوز بعداً ادعا کرد که هدف از به اصطلاح «بازی‌های المپیک» تخریب این برنامه نبوده است. انرژی هسته ای، اما ضربه زدن به آن برای خرید زمان و انجام تلاش های دیپلماتیک. ادوارد اسنودن، کارمند سابق سیا که تعدادی از اسناد مربوط به فعالیت های اطلاعاتی ایالات متحده را فاش کرد، در مصاحبه با اشپیگل گفت که این بدافزار با همکاری آژانس امنیت ملی ایالات متحده، ایالات متحده و اسرائیل ایجاد شده است.

– زیرساخت های مخابراتی: در سال 1397، حمید فتاحی، معاون وزیر ارتباطات و رئیس هیئت مدیره شرکت ارتباطات زیرساخت، در توئیتی از «حمله های پراکنده» به برخی زیرساخت های ارتباطی خبر داد و مدعی شد که منشأ این حملات اسرائیل بوده است. به گفته غلامرضا جلالی، رئیس سازمان پدافند غیرعامل کشور، این حملات سایبری با استفاده از «ویروس نسل جدید استاکسونت» در «چند بخش» انجام شده است.

– کارخانه نظامی پارچین: در 25 مرداد 1378 انفجاری در کارخانه نظامی پارچین رخ داد. روز بعد، زوئی یازکلی، تحلیلگر سیاسی کانال 13 تلویزیون اسرائیل گفت که انفجار شب گذشته در پارچین تهران به نظر می رسد “نتیجه یک حمله سایبری” باشد.

– نیروگاه اتمی نطنز: 12 فروردین ماه سال جاری در نیروگاه اتمی نطنز حادثه ای رخ داد. شبکه دولتی کان اسرائیل یکشنبه (12 آوریل) گزارش داد که “حادثه” در نیروگاه اتمی نطنز کار اسرائیل و نتیجه “حمله سایبری جدید به ایران” بوده است.

– تاسیسات بندری شهید رجایی: در 20 اردیبهشت ماه سال جاری حمله قبلی به تاسیسات آبی و جاده ای بندر شهید رجایی انجام شد. واشنگتن پست روز دوشنبه 29 اردیبهشت به نقل از یک مقام دولت آمریکا که نامش فاش نشده و مقامات دولتی خارجی «ناشناس» اعلام کرد که حمله سایبری اخیر به تأسیسات آبی و جاده‌های بندر شهید رجایی در استان هرمزگان ممکن است توسط اسرائیل انجام شده باشد. من بوده ام.

البته حملات قبلی اسرائیل به کشور ما احتمالاً محدود به این موارد نبوده است.

شباهت دو اتفاق و یک نکته عجیب

در 27 تیرماه امسال، قطعی جهانی سیستم‌های رایانه‌ای شرکت راه‌آهن رخ داد که منجر به تعویق یا حتی لغو فعالیت صدها قطار و حتی ورودی و خروجی، مراکز فروش بلیت، خدمات الکترونیکی بار و مسافر و وب‌سایت شد. شرکت راه آهن دردسر. خبرگزاری آنلاین گیلونا در همان روز با انتشار تصویری از تابلوی اطلاع رسانی حرکت قطارهای راه آهن ایران از قطعی جهانی سیستم کامپیوتری شرکت راه آهن خبر داد که به هرج و مرج بی سابقه ای در ایستگاه های راه آهن سراسر کشور منجر شد. روی تابلوی اطلاعات قطار پیام “قطارها به دلیل حملات سایبری تاخیر داشت” ظاهر شد. این پیام شامل یک شماره تلفن نیز بود.

اما نکته عجیب در مورد حمله سایبری هفته گذشته این است که در حمله سایبری اخیر به پمپ بنزین ها نیز همین عدد در پیامی روی صفحه نمایش داده شد.

این شباهت جنبه ظریفی داشت. تحقیقات شرکت امنیت سایبری اسرائیلی-آمریکایی «چک پوینت» در مورد حمله چهار ماه پیش نشان داد که علت اختلال گسترده در سیستم رایانه ای شرکت راه آهن ایران، حمله سایبری گروهی از هکرها به نام «ایندیرا» بوده است. حمله اسرائیل کار یک گروه هکری مشکوک نبود.

پس اندکی توجه در این شباهت یک نکته مهم را روشن می کند. : اسرائیل مدعی شد که حمله اخیر کار خودش است، در حالی که متن پیام در حمله اخیر شباهت غیرقابل انکاری با متن پیام در حمله قبلی دارد و منطقاً اسرائیل که مدعی انجام دومی است، نمی تواند این شباهت را توجیه کند. تصادفی بود . این نشان می دهد که هر دو حمله کار اسرائیل بوده و در مورد قبلی اسرائیل یا به دروغ مسئولیت آن را بر عهده گرفته است یا هیچ یک از این دو حمله کار اسرائیل نبوده و این بار اسرائیل به دروغ ادعا کرده که کار او بوده است. به طور خاص، رویکرد هر دو حمله آسیب رساندن به پلت فرم خدمات عمومی است، و هیچ یک به هدف نظامی نمی پردازد، مشکلی که هاآرتص اخیراً به آن اذعان کرده است.

دشمنی دولت اسرائیل با مردم ایران؟

جامعه شناسان معتقدند که افکار عمومی جوامع در یک موقعیت می توانند به انتقام در مواجهه با دشمن، در مورد موضوعی که ماهیت نظامی ندارد، بسنده کنند یا دشمن را در رفتار تلافی جویانه، نسبت به مردم عادی و زندگی روزمره آنها توجیه کنند. باورش دردناکه بزرگان به یاد می آورند که وقتی دولت بعث عراق در یک نبرد تقابلی مستاصل بود و با کمک کشورهای بزرگ کورکورانه موشک های اسکاد بی را هدف قرار داد، عده ای به تدریج فریاد «پاسخ موشکی» سر دادند. می توان انتظار تلافی را داشت. اما شکی نیست که کشوری که ابتکار عمل را برای آسیب رساندن به مردم در خصومت به دست بگیرد، منفورتر از گذشته خواهد شد.

تا آنجا که می دانیم، زیرساخت خدمات عمومی که ارتباط مستقیمی با امنیت و آرامش روانی همه مردم دارد، هرگز در اسرائیل و یا حتی در ایالات متحده مورد حملات سایبری ایران قرار نگرفته است. البته ایران در مقیاس جهانی نیز در مورد سایبری حرف های زیادی برای گفتن دارد و دو سال پیش وزارت امنیت داخلی آمریکا در بیانیه ای در مورد حمله سایبری ایران هشدار داد و گفت: «ایران یک برنامه کامپیوتری قوی دارد که می تواند جلوه کند. در این بیانیه آمده است: «ایران حداقل می‌تواند برخی از زیرساخت‌های حیاتی آمریکا را برای مدت محدودی تعطیل کند.» بنابراین، رفتار اسرائیل نه تنها پیشگیرانه نیست، بلکه حتی نمی‌تواند تلافی‌جویانه باشد و نوعی است. ابتکاری با هدف آسیب رساندن به امنیت و آرامش مردم ایران.

مشکل مشکلات ناشی از تهاجم به زیرساخت‌های عمومی را نمی‌توان در حد مشکلات ناشی از تحریم‌های همجنس‌گرایان دانست و در هر دو حالت، نارضایتی عمومی را می‌توان ابزاری دانست که تأثیر یکسانی بر جامعه دارد. به سیستم فشار بیاورد ممکن است عده ای تحریم ها و مشکلاتشان را به گردن تصمیمات سیاسی بیاندازند و آن را به انتخاب خود یا سیاستمداران بسپارند، اما چه کسی می تواند ادعا کند که مردم در تلافی، دشمنی و عدم محبوبیت دارند؟

مردم ایران قبلاً در جنگ هشت ساله نشان داده اند که در مقاومت در برابر تهاجم به سرزمین خود و متحد شدن بیشتر هستند. بنابراین این یک اشتباه تاکتیکی عجیب است که انتظار داشته باشیم اگر امنیت عمومی مردم هدف یک کشور متخاصم قرار گیرد، مردم به دلیل نارضایتی از سیستم حرکتی این کار را انجام دهند. این بیانیه در تضاد کامل با پیام‌های دوستانه‌ای است که دولت اسرائیل گاهی سعی می‌کند برای مردم ایران ارسال کند.

آب گل آلود و اینترنت ملی!

همیشه تاکید کرده ام که به جای نام مستعار اینترنت ملی (قطع اینترنت جهانی روی مردم) از عبارت شبکه ملی اطلاعات (ایجاد شبکه مستقلی که در آن اطلاعات سازمان ها، ارگان ها و خدمات دولتی مستقل از اینترنت نگهداری می شود) همانطور که وزیر سابق فناوری اطلاعات نیز همین تمایز را تایید کرده بود و اساساً به دومی دروغ گفته بود. اما زمان حمله سایبری اخیر با زمان بندی موضوع اینترنت در کشورمان نیز نکته مهمی است. در این روزها طرحی به نام حمایت از حقوق کاربران فضای مجازی در مجلس مطرح شده است که برای تصمیم گیری نهایی در حال آزمایش است. افکار عمومی با حساسیت این طرح را دنبال می کند و اگر برخلاف وعده های مسئولان، عمداً دسترسی مردم به اینترنت ضعیف یا محدود شود، مخالفان متعددی از جمله آقای آقاتهرانی نماینده مردم تهران در مجلس حتی اسلامی دارد. مجلس مشورتی و یکی از حامیان این طرح به تعدد آن پی بردند.

تقارن زمانی این حمله سایبری با شرایطی که ممکن است برخی افراد در سایه طرح شبکه ملی سایبری به دنبال اینترنت ملی باشند، از جمله احتمال استفاده موافقان محدودیت از این شبکه رایانه ای را تقویت می کند. حمله به عنوان دلیل ضرورت: علاوه بر اینکه مستقیماً امنیت و آرامش مردم را مورد تهاجم قرار می دهند، قطعاً در کاهش مخالفت آنها با محدودیت ها بی تأثیر نیستند.

1717