تشخیص زودهنگام آلزایمر امکان‌پذیر شد

به گفته نوروساینس، اختلالات حافظه ذهنی مرتبط با سطوح قابل توجه پروتئین های بتا آمیلوئید در مایع مغزی نخاعی (CSF) نشانه های قوی بیماری آلزایمر است. نتیجه مطالعه ای توسط موسسه تحقیقاتی آلمان برای بیماری های عصبی (DZNE) است که در آن حدود 1000 سالمند شرکت کردند.

تحقیقات این گروه به رهبری فرانک جسن، محقق زوال عقل، می تواند به تشخیص و درمان زودهنگام آلزایمر کمک کند.

زمانی که افراد احساس می‌کنند حافظه یا سایر توانایی‌های ذهنی‌شان در حال کاهش است، اما آزمایش‌های عینی کاهشی نشان نمی‌دهند، به آن «اختلال ذهنی شناختی» یا به اختصار SCD می‌گویند. این پدیده چندین سال است که موضوع تحقیق بوده است.

پروفسور فرانک جسن، دانشمند مرکز و مدیر بخش روانپزشکی دانشگاه کلن، توضیح می دهد: «افراد مبتلا به این بیماری مشکلات شناختی جدی را گزارش می کنند که باعث نگرانی جدی آنها می شود، اما نمی توان با روش های فعلی اندازه گیری کرد. SCD در حال حاضر به عنوان یک عامل خطر شناخته شده است، اما این یک علامت هشدار قطعی از زوال عقل در آینده قابل پیش بینی نیست.

وی گفت: در بسیاری از افراد مبتلا به SCD، کاهش تدریجی عملکرد شناختی مشاهده نمی شود. برای ارزیابی دقیق‌تر ریسک فردی باید عوامل دیگری در نظر گرفته شوند. ما اکنون توانستیم اینها را شناسایی کنیم. اگر علاوه بر SCD، شواهدی مبنی بر تجمع پروتئین های خاصی در مغز وجود داشته باشد، اینها عموماً نشانه های قوی بیماری آلزایمر هستند.

جستجوی جهانی

این ارزیابی بر اساس یک مطالعه طولانی مدت توسط مرکز DZNE به نام DELCODE است که شامل 10 مرکز تحقیقاتی در سراسر آلمان و چندین بیمارستان دانشگاهی است. در این زمینه، چندین سال است که عملکرد شناختی تقریباً 1000 مرد و زن مسن سالانه ثبت شده است.

این کار با استفاده از روش های معمول تست عصبی روانی انجام می شود. علاوه بر این، مایع نخاعی بسیاری از شرکت کنندگان در مطالعه تجزیه و تحلیل می شود و حجم مغز با تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) تعیین می شود.

جیسون و همکارانش اکنون مجموعه‌های اندازه‌گیری فردی را ارزیابی کرده‌اند که هر کدام یک دوره حداکثر پنج ساله را پوشش می‌دهند. میانگین سنی شرکت‌کنندگان در مطالعه حدود 70 سال بود و در ابتدا از طریق کلینیک‌های حافظه در بیمارستان‌های دانشگاهی شرکت‌کننده و از طریق آگهی‌های روزنامه‌ها استخدام شدند.

این گروه در ابتدا شامل بیش از 400 نفر مبتلا به SCD و حدود 300 نفر با نقص های شناختی قابل اندازه گیری تا علائم زوال عقل آلزایمر بودند.

علاوه بر این، این گروه شامل بیش از 200 بزرگسال بود که عملکرد شناختی آنها نرمال بود و در ابتدا SCD را نشان ندادند. این افراد “سالم” به عنوان کنترل عمل می کردند. به طور کلی، این یکی از جامع ترین مطالعات SCD تا به امروز است.

نشانگرهای زیستی در مایع مغزی نخاعی

پروتئین بتا آمیلوئید که در طول بیماری آلزایمر در مغز تجمع می یابد، نقش مهمی در تحقیقات داشته است.

تجمع در مغز را می توان به طور غیر مستقیم با سطح پروتئین در مایع مغزی نخاعی ارزیابی کرد. اگر سطح از آستانه فراتر رود، شواهدی از تجمع آمیلوئید بتا در مغز در نظر گرفته می شود. این افراد سپس به “آمیلوئید مثبت” تبدیل می شوند. 83 شرکت کننده مبتلا به SCD و 25 داوطلب گروه کنترل این وضعیت را داشتند.

جسون می گوید رسوب بتا آمیلوئید، مانند SCD، یک عامل خطر برای بیماری آلزایمر است. با این حال، هیچ یک از این دو پدیده به تنهایی نشانگر بیماری نیستند، اما همانطور که تحقیقات ما نشان می دهد، زمانی که این پدیده ها برای مدت طولانی تری با هم در نظر گرفته شوند، تصویر واضح تر می شود.

در طول زمان پیشرفت کنید

در طول دوره مطالعه، برخی از افراد در گروه SCD و برخی در گروه کنترل دچار نقص های شناختی قابل اندازه گیری شدند. این امر به ویژه در اوایل در افراد مبتلا به SCD مثبت آمیلوئید مشهود بود.

در مقایسه، کاهش شناختی در افراد دارای آمیلوئید مثبت به طور متوسط ​​در گروه کنترل بسیار کمتر بود. داده های MRI مغز نیز تفاوت هایی را نشان داد.

هیپوکامپ، ناحیه‌ای از مغز که به هر دو نیمکره مغز تقسیم می‌شود و مرکز کنترل حافظه در نظر گرفته می‌شود، در افراد مبتلا به آمیلوئید مثبت SCD نسبت به افراد دارای آمیلوئید مثبت در گروه کنترل کوچک‌تر بود که این نشانه‌ای است. آتروفی، توده مغزی بود.

مرحله دوم بیماری آلزایمر

جیسون می‌گوید: «وقتی همه نتایج را جمع‌آوری می‌کنیم، از جمله داده‌های افرادی که قبلاً نقص‌های شناختی قابل اندازه‌گیری داشتند، ترکیب SCD و وضعیت آمیلوئید مثبت را به عنوان یک شاخص قوی از بیماری آلزایمر در مراحل اولیه می‌بینیم.

اگر آلزایمر را طبق معمول به شش مرحله طبقه بندی کنید که مرحله 6 نشان دهنده زوال عقل شدید است، فرض می کنیم که ترکیب SCD و وضعیت آمیلوئید مثبت با مرحله دو مطابقت دارد. این قبل از مرحله ای رخ می دهد که برای اولین بار علائم قابل اندازه گیری ظاهر می شود و همچنین به عنوان اختلال شناختی خفیف شناخته می شود.

رویکردی برای تشخیص زودهنگام

تا به امروز هیچ درمان موثری برای بیماری آلزایمر وجود ندارد. با این حال، به طور کلی اعتقاد بر این است که درمان باید در اسرع وقت آغاز شود.

جیسون افزود: “اگر علائم بالینی قابل اندازه گیری وجود داشته باشد، مغز قبلاً به طور قابل توجهی آسیب دیده است.” از دیدگاه امروزی، شانس کمی برای درمان موفق و پایدار وجود دارد.

وی در پایان گفت: «بنابراین سؤال این است که چگونه می توان افراد به ظاهر سالمی را که واقعاً آلزایمر دارند و احتمال ابتلا به زوال عقل دارند، شناسایی کرد. من معتقدم که ترکیبی از اختلال شناختی ذهنی و وضعیت آمیلوئید مثبت یک معیار امیدوارکننده است که باید در تحقیقات آینده بیشتر مورد بررسی قرار گیرد.

این یافته ها در مجله Alzheimer’s & Dementia منتشر شده است.

انتهای پیام/