نگاهی بر ابعاد یک رای

به گزارش گیلونا، روزنامه سیاست روز در یادداشتی به قلم قاسم غفوری نوشت:

پیش نویس قطعنامه ارائه شده توسط آلمان و رواندا، با ۸۴ رای مثبت، ۶۸ ممتنع و ۱۹ مخالف به تصویب رسید.
این مصوبه در حالی صورت گرفت که بانیان این قطعنامه تلاش بسیار کرده‌اند تا حقیقتی را در لوای این رویکرد انسان دوستانه پنهان سازند و آن نقشی است که غرب و ناتو در این کشتار ایفا کرده‌اند.
در حالی که صرب‌ها با تحریک غرب کشتار گسترده‌ای را در این منطقه به پا کرده بودند در حالی به اصطلاح نیروهای سازمان ملل و ناتو به عنوان حافظان صلح وارد منطقه شدند که نه تنها در حمایت از مسلمانان سربرنیتسا صورت ندادند بلکه زمینه برای نسل کشی گسترده‌تر کردند. غیرنظامیان بوسنی، پس از اشغال شهر سربرنیتسا توسط صرب‌ها به فرماندهی ژنرال راتکو ملادیچ در ۱۱ جولای سال ۱۹۹۵، درحالی به نیروهای هلندی وابسته به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل پناه آورده بودند که توسط سربازان هلند به صرب‌ها تحویل داده شدند.در این کشتار بیش از ۸ هزار و ۳۷۲ بوسنیایی کشته شدند، بسیاری از زنان و کودکان از خانه‌هایشان آواره شدند.
آنچه در این میان مورد توجه است نقشی است که غرب در این نسل کشی ایفا کرده در حالی که به عناوین و حربه‌های مختلف به دنبال پاکسازی این نسل کشی بوده است. در همان سالها در حالی که میلوسوویچ صرف معروف به قصاب بالکان در آستانه شهادت دادن علیه کلینتون رئیس جمهور وقت آمریکا بود در زندان به شیوه مشکوکی خودکشی کرد.
بر این اساس می‌توان گفت که آنچه در سازمان ملل مصوب و ایران نیز به آن رای مثبت داد، اقدامی ابتدایی برای بازگشایی پرونده نسل کشی غرب در سربرنیتسا است که با برجسته سازی نام صرب‌ها به دنبال پنهان سازی آن هستند. این محاکمه البته نباید صرفا شامل نقش غرب در کشتار سربرنیتسا گردد بلکه سایر پرونده‌های جنایات غرب از جمله مشارکت گسترده در نسل کشی ۸ ماه اخیر غزه به دست رژیم صهیونیستی نیز باید بازگشایی و آمران و عاملان آن بازخواست و مجازات شوند.
دوگانگی این روزهای غرب در قبال مسئله سربرنیتسا و غزه بار دیگر سیاسی کاری این کشورها در باب حقوق بشر را آشکار می سازد بگونه‌ای که می‌توان گفت که اقدام آنها در قبال سربرنیتسا نه یک رویکرد انسانی بلکه اقدامی برای فشار بر صربستان برای همراهی در جنگ اوکراین و البته زمینه سازی برای بازگشایی پرونده ادعایی علیه روسیه با محتوای نسل کشی در اوکراین است. رفتاری که بار دیگر بی‌صداقتی و کاسبکاری غرب در زمینه حقوق بشر را بر همگان آشکار می‌سازد.

انتهای پیام