آش لخشک چیست و چگونه تهیه می شود؟

آش لخشک، غذایی سنتی و دیرینه از خطه خراسان، ریشه ای عمیق در فرهنگ غذایی این منطقه دارد. این آش که با رشته های پهن و خاص لخشک و ترکیباتی چون عدس و اسفناج تهیه می شود، نه تنها طعمی دلنشین و متفاوت دارد بلکه سرشار از خواص تغذیه ای بی نظیر است.

آشپزی ایرانی مملو از غذاهای سنتی و محلی است که هر کدام داستان ها و ریشه های خاص خود را دارند. در میان این گنجینه، آش ها جایگاه ویژه ای دارند و از دیرباز زینت بخش سفره های ایرانی بوده اند. آش لخشک نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ آشی که نامش را از ماده اصلی و منحصر به فردش، یعنی «رشته لخشک» می گیرد و در برخی مناطق خراسان با نام های «آش قییش» یا «آش برگ» نیز شناخته می شود. این آش نه تنها یک غذای ساده، بلکه نمادی از تاریخ و فرهنگ غذایی شرق ایران است که طعم اصالت را به کام هر کسی که آن را می چشد، می آورد.

تجربه پخت و چشیدن آش لخشک، برای بسیاری، یادآور دورهمی های خانوادگی و بوی خوش مطبخ های قدیمی است. تصور یک کاسه آش داغ لخشک در یک عصر سرد پاییزی، یا نوع خنک و ترش آن در گرمای تابستان، حسی از آرامش و رضایت را به همراه دارد. این آش، با مواد اولیه ساده اما مغذی، به سادگی می تواند به یکی از محبوب ترین غذاهای فصلی تبدیل شود.

آش لخشک، طعم اصالت خراسان در یک کاسه

آش لخشک، که شهرت اصلی خود را از شهرهایی مانند مشهد و گناباد به دست آورده است، نه تنها یک غذای لذیذ بلکه بخشی از هویت آشپزی خراسان محسوب می شود. داستان این آش با رشته ای آغاز می شود که خود تجلی هنر و تجربه است؛ رشته لخشک. این رشته ها که به صورت دستی و با دقت فراوان توسط زنان با تجربه خراسانی تهیه می شده اند، پهن تر و نازک تر از رشته های آشی معمولی هستند و بافتی خاص به آش می دهند. هر کاسه از این آش، داستانی از رنج و زحمت زنان روستایی را روایت می کند که با عشق و مهارت، این رشته های جادویی را برای خانواده هایشان آماده می کردند.

ریشه ها و تاریخچه: سفری به گذشته این آش سنتی

قدمت آش لخشک به سالیان دور باز می گردد و در میان غذاهای محلی خراسان، جایگاهی رفیع دارد. نام «لخشک» خود ریشه در زبان ترکی دارد و به معنای «نودل» یا «رشته» است که به خوبی ماهیت اصلی این آش را نشان می دهد. در گذشته، تهیه رشته لخشک در خانه ها، بخش مهمی از زندگی روزمره و آئین های آشپزی بود. زنان خمیر را آماده کرده، آن را به نازکی باز می کردند و با مهارت خاصی به رشته های پهن می بریدند. این رشته ها سپس در آفتاب خشک می شدند تا برای روزهای سرد سال یا زمانی که نیاز به یک غذای مقوی بود، مورد استفاده قرار گیرند.

تولید رشته لخشک، یک فرآیند سنتی بود که از نسلی به نسل دیگر منتقل می شد. این کار، با ظرافت و دقت خاصی انجام می گرفت تا رشته ها بهترین کیفیت را داشته باشند و پس از پخت، بافت مطلوب آش را حفظ کنند. آش لخشک نه تنها به عنوان یک وعده غذایی، بلکه گاهی به عنوان نمادی از مهمان نوازی و سخاوت مردم خراسان، در سفره ها جای می گرفت. در طول تاریخ، این آش به دلیل سادگی در تهیه و دسترسی آسان به مواد اولیه، به یکی از غذاهای پای ثابت در خانه های مردم این دیار تبدیل شد.

تفاوت ها و انواع آش لخشک: کشکی یا دوغی؟

آش لخشک تنوع جالبی در دستور پخت خود دارد که بسته به سلیقه و منطقه، می تواند متفاوت باشد. دو نوع اصلی و مشهور این آش، آش لخشک با کشک و آش لخشک با دوغ (یا ماست) هستند که هر کدام طعم و تجربه متفاوتی را ارائه می دهند. معمولاً آش لخشک مشهدی با کشک و حبوبات (عمدتاً عدس) تهیه می شود و به صورت گرم سرو می گردد، در حالی که آش لخشک گنابادی بیشتر با دوغ یا ماست محلی و به صورت سرد خورده می شود.

نوع کشکی آش لخشک، به دلیل وجود حبوبات و کشک، غلیظ تر و مقوی تر است و اغلب به عنوان یک وعده غذایی کامل در فصول سرد سال، به ویژه پاییز و زمستان، مورد استقبال قرار می گیرد. طعم ترش و شور کشک به همراه عطر پیازداغ و نعناداغ، تجربه ای بی نظیر را رقم می زند. اما نوع دوغی آن، با طعم ترش و خنک دوغ، گزینه ای عالی برای روزهای گرم بهار و تابستان است که حس طراوت و سبکی را به ارمغان می آورد. این تفاوت ها، آش لخشک را به یک غذای فصلی و متناسب با شرایط آب و هوایی تبدیل کرده است.

مواد اولیه مشترک در هر دو نوع شامل رشته لخشک و سبزیجات (اسفناج یا برگ چغندر) است. تفاوت اصلی در نوع چاشنی و دمای سرو آنهاست. در نوع کشکی، عدس و سیرداغ نقش مهمی در طعم دارند، در حالی که در نوع دوغی، سیر رنده شده و نعناداغ به همراه دوغ و ماست، عطر و طعم خاصی به آش می بخشند. این تنوع در دستور پخت، به هر آشپزی این امکان را می دهد که با توجه به مواد در دسترس و سلیقه خود، بهترین آش لخشک را تهیه کند.

طرز تهیه آش لخشک مشهدی اصیل: تجربه ای دلنشین با کشک و عدس

آش لخشک مشهدی، با آن طعم گرم و دلنشین کشک و عطر پیازداغ و نعناداغ، یکی از محبوب ترین انواع این آش است. این دستور پخت، شما را قدم به قدم در مسیر تهیه یک آش لخشک اصیل و خوشمزه مشایعت می کند.

مواد اولیه: آنچه برای یک آش لخشک مشهدی نیاز دارید (برای ۴-۵ نفر)

ماده اولیه	مقدار
اسفناج تازه (یا برگ چغندر)	۵۰۰ گرم
رشته لخشک (یا رشته آشی)	۲۰۰ گرم
عدس	۱۰۰ گرم
پیاز متوسط	۱ عدد
سیر	۴ حبه
کشک غلیظ	۱/۲ پیمانه (حدود ۱۲۵ میلی لیتر)
آب جوش	۳-۴ پیمانه
روغن مایع	به مقدار لازم
نمک، فلفل سیاه، زردچوبه	به مقدار لازم
نعنا خشک	۲ قاشق غذاخوری (برای نعنا داغ)
پیاز داغ نگینی	۱/۲ پیمانه (برای تزیین)

گام به گام: از آماده سازی تا سرو آش لخشک مشهدی

1. آماده سازی عدس:

   قبل از شروع پخت، عدس ها را پاک کرده و برای حداقل یک ساعت در آب خیس کنید. این کار به پخت بهتر و کاهش نفخ عدس کمک می کند. سپس آب آن را دور ریخته، عدس ها را با آب تازه در یک قابلمه بریزید و اجازه دهید تا نیم پز شوند. برخی از آشپزها برای جلوگیری از جدا شدن پوست عدس، مقدار کمی نمک در ابتدای پخت به آن اضافه می کنند.

2. تفت دادن پیاز و سیر:

   پیاز را به صورت نگینی و ریز خرد کنید. در یک قابلمه مناسب، مقداری روغن ریخته و پیاز خرد شده را در آن تفت دهید تا سبک و طلایی شود. سپس سیرها را رنده کرده یا له کنید و به پیاز اضافه کرده، برای مدت کوتاهی تفت دهید تا عطر دلنشین سیر در فضا بپیچد. این ترکیب، پایه عطر و طعم آش شما خواهد بود.

3. افزودن ادویه ها:

   پس از اینکه پیاز و سیر به خوبی تفت خوردند، مقداری زردچوبه و فلفل سیاه به آن اضافه کنید و برای چند ثانیه هم بزنید. حرارت ملایم به ادویه ها اجازه می دهد تا عطر و طعم خود را به بهترین شکل آزاد کنند و رنگ زیبایی به آش ببخشند.

4. اضافه کردن عدس و آب:

   عدس های نیم پز شده را به مخلوط پیاز و سیر اضافه کنید. سپس ۳ تا ۴ پیمانه آب جوش به قابلمه بیفزایید. درب قابلمه را بگذارید و اجازه دهید عدس ها به همراه سایر مواد به آرامی بپزند و جا بیفتند.

5. افزودن رشته لخشک:

   زمانی که عدس ها کاملاً پخته شدند، رشته های لخشک را به آرامی و به تدریج به آش اضافه کنید. در حین اضافه کردن، آش را به طور مداوم هم بزنید تا رشته ها به هم نچسبند و به صورت جداگانه در آش شناور بمانند. پخت رشته ها معمولاً ۱۵ تا ۲۰ دقیقه زمان می برد تا نرم شوند.

6. آماده سازی و اضافه کردن سبزی:

   اسفناج ها را به خوبی پاک کرده، بشویید و درشت خرد کنید. می توانید اسفناج ها را مستقیماً به آش اضافه کنید یا اگر مایلید، ابتدا آنها را در تابه کمی تفت دهید تا آب اضافی شان گرفته شود. سپس سبزی خرد شده را به آش اضافه کرده و اجازه دهید تا اسفناج ها نیز بپزند و رنگ آش را سبز و دلربا کنند.

7. افزودن کشک و تنظیم طعم:

   کشک را با کمی آب جوش یا ولرم رقیق کنید تا به غلظت دلخواه برسد. سپس آن را به آش اضافه کرده و خوب هم بزنید. در این مرحله، طعم آش را بچشید و میزان نمک را تنظیم کنید. به یاد داشته باشید که رشته های لخشک و کشک هر دو مقداری نمک دارند، پس در اضافه کردن نمک احتیاط کنید.

8. سرو و تزیین:

   اجازه دهید آش برای ۱۰-۱۵ دقیقه دیگر روی حرارت ملایم بماند تا کاملاً جا بیفتد و طعم ها به خورد هم بروند. آش لخشک مشهدی شما آماده است! آن را در ظرف سرو بکشید و با پیاز داغ طلایی و نعنا داغ معطر تزیین کنید. یک قاشق کشک غلیظ روی آش، جلوه ای دلنشین به آن می بخشد.

آش لخشک گنابادی: خنکای دوغ در دل تابستان (دستور پخت ویژه)

آش لخشک گنابادی تجربه ای متفاوت از آش لخشک است؛ آشی خنک و ترش که در فصول گرم سال، جان تازه ای به بدن می بخشد. این آش با ماست و دوغ تهیه می شود و به صورت سرد سرو می گردد.

مواد لازم: برای یک آش گنابادی اصیل (برای ۴-۵ نفر)

ماده اولیه	مقدار
اسفناج تازه	۷۵۰ گرم
رشته لخشک (یا رشته آشی)	۲۰۰ گرم
ماست محلی (پرچرب و ترش)	۵۰۰ گرم
دوغ محلی (ترش و خنک)	۲ لیوان (حدود ۴۰۰ میلی لیتر)
سیر	۴ حبه
نعنا خشک	۲ قاشق غذاخوری (برای نعنا داغ)
نمک و فلفل سیاه	به مقدار لازم
روغن مایع	به مقدار لازم

مراحل پخت: آسانی و طراوت در یک دستور پخت

1. خرد کردن و پخت اولیه:

   اسفناج ها را پاک کرده، بشویید و به صورت متوسط خرد کنید. یک قابلمه بزرگ را تا نیمه آب پر کرده و روی حرارت بگذارید تا به جوش آید. کمی نمک به آب اضافه کنید. سپس اسفناج خرد شده و رشته های لخشک را به آب جوش اضافه کنید و اجازه دهید برای حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بپزند تا رشته ها نرم و شفاف شوند.

2. آبکش کردن و خنک کردن:

   پس از پخت کامل اسفناج و رشته ها، آنها را در آبکش بریزید و با آب سرد آبکشی کنید تا فرآیند پخت متوقف شده و مواد خنک شوند. اجازه دهید کاملاً خنک شوند و آب اضافی آنها خارج شود.

3. ترکیب ماست و دوغ:

   در یک کاسه بزرگ، ماست محلی را به همراه دوغ محلی و مقداری نمک مخلوط کنید. خوب هم بزنید تا یکدست شوند. می توانید از دوغ کمی ترش تر برای طعمی متفاوت استفاده کنید. سیرها را رنده کرده و به مخلوط ماست و دوغ اضافه کنید و دوباره هم بزنید.

4. اضافه کردن مواد پخته شده:

   مخلوط اسفناج و رشته لخشک آبکش شده و خنک را به آرامی به مخلوط ماست و دوغ اضافه کنید. مواد را به آرامی هم بزنید تا همه چیز به خوبی با هم ترکیب شود. در این مرحله، طعم آش را بچشید و در صورت نیاز، نمک یا دوغ بیشتری اضافه کنید.

5. آماده کردن نعنا داغ:

   در یک تابه کوچک، مقداری روغن بریزید و روی حرارت ملایم قرار دهید. نعنا خشک را اضافه کرده و برای چند ثانیه تفت دهید تا عطر آن آزاد شود. مراقب باشید نعناع نسوزد، زیرا تلخ می شود.

6. نکات سرو:

   آش لخشک گنابادی به صورت سرد سرو می شود. آن را در ظرف های کوچک کشیده و با نعنا داغ تزیین کنید. اگر آش برای مدت طولانی در یخچال بماند، ممکن است ماست و دوغ توسط رشته ها جذب شده و آش سفت تر شود. برای رقیق کردن مجدد آن، می توانید مقداری دوغ یا ماست رقیق شده به آن اضافه کنید.

فوت و فن ها و نکات طلایی برای پخت آش لخشک بی نظیر

برای پخت یک آش لخشک که طعم و عطر آن در خاطره ها بماند، تنها دنبال کردن دستور پخت کافی نیست. برخی نکات و فوت و فن ها وجود دارند که آش شما را از یک غذای معمولی به یک اثر هنری تبدیل می کنند. این تجربیات آشپزهای قدیمی، رازهای نهفته در دل آش لخشک را برملا می سازند.

انتخاب و نگهداری رشته لخشک: اهمیت کیفیت

رشته لخشک قلب تپنده این آش است و کیفیت آن تأثیر مستقیمی بر طعم و بافت نهایی آش دارد. رشته لخشک سنتی، پهن تر و نازک تر از رشته آشی است و هنگام پخت بافت نرم و لطیفی پیدا می کند. اگر رشته لخشک سنتی در دسترس نیست، می توانید از رشته آشی با کیفیت استفاده کنید، اما به خاطر داشته باشید که طعم و بافت آش کمی متفاوت خواهد بود. رشته ها را در جای خشک و خنک و دور از رطوبت نگهداری کنید تا از کپک زدن یا خراب شدن آنها جلوگیری شود.

جلوگیری از چسبیدن رشته ها: تکنیکی ساده اما کلیدی

یکی از چالش های رایج در پخت آش لخشک، چسبیدن رشته ها به یکدیگر است. برای جلوگیری از این اتفاق، لازم است رشته ها را به تدریج و در آب در حال جوشیدن ملایم اضافه کنید. پس از افزودن رشته ها، آش را به طور مداوم و با صبر و حوصله هم بزنید تا رشته ها از هم جدا بمانند و به ته قابلمه نچسبند. ادامه هم زدن برای چند دقیقه اولیه، تضمین کننده بافتی یکدست و مطلوب برای آش شماست.

تنظیم میزان نمک: یک هنر ظریف

نمک در آش لخشک نقش حیاتی دارد، اما باید با دقت فراوان اضافه شود. رشته های لخشک اغلب خود حاوی نمک هستند و کشک یا دوغ نیز به نوبه خود شور هستند. بنابراین، توصیه می شود در ابتدا نمک کمتری اضافه کنید. آش را در مراحل پایانی پخت بچشید و سپس به آرامی نمک را تنظیم کنید. این کار به شما کمک می کند تا از شور شدن آش جلوگیری کرده و به طعمی متعادل دست یابید.

جایگزین ها و تغییرات: آشپزی با آزادی

آشپزی یک هنر است و هنر حد و مرز نمی شناسد. در آش لخشک نیز می توانید با خلاقیت خود تغییراتی ایجاد کنید:

• به جای اسفناج، از برگ چغندر استفاده کنید. طعم آن کمی متفاوت اما به همان اندازه دلپذیر خواهد بود.
• اگر به کشک دسترسی ندارید یا طعم آن را نمی پسندید، می توانید از ماست یا دوغ برای تهیه آش لخشک استفاده کنید. ماست را با کمی آب رقیق کرده و به آش اضافه کنید تا غلظت مناسبی پیدا کند.
• در نوع مشهدی، برخی آشپزها علاوه بر عدس، از مقدار کمی نخود یا لوبیا چیتی نیز استفاده می کنند که باعث مغذی تر شدن و تغییر در بافت آش می شود.

افزایش طعم و عطر: نقش جادویی تزیینات

پیاز داغ، سیر داغ و نعنا داغ، تنها برای تزیین نیستند؛ آنها عطر و طعم بی نظیری به آش لخشک می بخشند. پیاز داغ طلایی و ترد، سیر داغ معطر و نعنا داغ که با کمی روغن تفت داده شده، هر کدام به تنهایی می توانند طعم آش را ارتقاء دهند. فراموش نکنید که نعنا را به آرامی تفت دهید تا نسوزد و تلخ نشود. اضافه کردن کمی زردچوبه به پیاز داغ نیز رنگ و بویی دلنشین به آن می دهد.

آشپزهای باتجربه معتقدند که راز یک آش لخشک بی نظیر، در صبر و دقت هنگام تفت دادن پیاز و سیر و همچنین تنظیم دقیق نمک و چاشنی ها نهفته است. این جزئیات کوچک، تفاوت بزرگی در طعم نهایی ایجاد می کنند.

خواص شگفت انگیز آش لخشک برای سلامتی

آش لخشک، تنها یک غذای خوشمزه نیست؛ این آش یک بمب انرژی و سلامت است که به دلیل ترکیبات مغذی خود، فواید بی شماری برای بدن به ارمغان می آورد. از دیرباز در طب سنتی، به مصرف آش ها به دلیل خاصیت دارویی و تقویتی آن ها توصیه شده و آش لخشک نیز به خوبی این نقش را ایفا می کند. این غذا می تواند حسی از تندرستی و نشاط را به شما هدیه دهد.

منبع غنی فیبر: برای گوارشی سالم

وجود سبزیجاتی مانند اسفناج و حبوباتی مانند عدس در آش لخشک، آن را به منبعی عالی از فیبر تبدیل کرده است. فیبر نقش حیاتی در سلامت دستگاه گوارش دارد؛ به بهبود حرکت روده کمک کرده و از یبوست جلوگیری می کند. یک سیستم گوارشی سالم، کلید جذب بهتر مواد مغذی و احساس سبکی و راحتی است.

پروتئین بالا: سوخت بدن و عضلات

عدس و کشک (در نوع مشهدی) منابع خوبی از پروتئین گیاهی و حیوانی هستند که برای تقویت عمومی بدن، ترمیم بافت ها، افزایش سطح انرژی و حتی کمک به عضله سازی ضروری اند. مصرف آش لخشک به ویژه برای کودکان در حال رشد، ورزشکاران و سالمندان که به پروتئین بیشتری نیاز دارند، بسیار توصیه می شود. تصور کنید با هر قاشق آش، چه انرژی خالصی به بدن خود می رسانید!

تقویت بینایی: محافظت از چشمان شما

اسفناج سرشار از ویتامین A و آنتی اکسیدان هایی مانند لوتئین و زآگزانتین است که برای سلامت چشم ها بسیار مفیدند. این ترکیبات به پیشگیری از بیماری هایی مانند آب مروارید و تباهی لکه زرد کمک می کنند و بینایی را تقویت می کنند. با هر کاسه آش لخشک، به سلامت چشمان خود هدیه می دهید.

پیشگیری و درمان کم خونی: خون سازی طبیعی

آش لخشک حاوی مقادیر قابل توجهی آهن، ویتامین B12 و اسید فولیک است که همگی برای تولید گلبول های قرمز خون ضروری اند. مصرف منظم این آش می تواند به پیشگیری و درمان کم خونی فقر آهن کمک کند. این خاصیت به ویژه برای خانم های باردار و سلامت جنین آن ها اهمیت فراوانی دارد.

تقویت استخوان و دندان: پایه های قوی برای بدن

کشک به عنوان یک منبع عالی کلسیم و ویتامین D (در صورت غنی سازی)، به همراه منیزیم و منگنز موجود در حبوبات و سبزیجات، به تقویت و استحکام استخوان ها و دندان ها کمک می کند. این ترکیبات از پوکی استخوان و آرتروز پیشگیری کرده و به سلامت اسکلت بدن یاری می رسانند.

بسیاری از کسانی که به دنبال رژیم غذایی سالم و مغذی هستند، آش لخشک را به دلیل خواص فراوان و کالری مناسب، در لیست غذاهای خود قرار می دهند. این آش یک غذای کامل و سیرکننده است که به حفظ سلامت عمومی بدن کمک می کند.

تقویت سیستم ایمنی: دفاع طبیعی بدن

ویتامین های A، E و C موجود در اسفناج و سایر ترکیبات آش لخشک، دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی هستند. این آنتی اکسیدان ها به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کرده و آن را در برابر رادیکال های آزاد و بیماری ها، از جمله انواع عفونت ها و حتی برخی سرطان ها، محافظت می کنند. در فصول سرد سال، یک کاسه آش لخشک گرم می تواند به عنوان یک تقویت کننده طبیعی عمل کند.

بهبود عملکرد سیستم عصبی و حافظه: غذای مغز

مواد مغذی موجود در آش لخشک، مانند ویتامین های گروه B و مواد معدنی، برای سلامت سیستم عصبی و عملکرد مغز ضروری هستند. مصرف این آش می تواند به بهبود حافظه، افزایش تمرکز و پیشگیری از بیماری های مرتبط با سیستم عصبی مانند آلزایمر کمک کند. در واقع، این آش غذایی برای مغز نیز محسوب می شود.

سایر فواید: فراتر از انتظار

علاوه بر موارد ذکر شده، برخی از خواص سنتی دیگری نیز به آش لخشک نسبت داده می شود که اگرچه نیاز به تحقیقات علمی بیشتری دارند، اما در بین مردم رایج است. از جمله: خاصیت آنتی بیوتیکی که می تواند به رفع عفونت ها کمک کند، تقویت قوای جنسی، افزایش طول عمر، تقویت بنیه عمومی بدن، جوان سازی پوست، افزایش رشد و سلامت مو و حتی تقویت دستگاه تنفسی. این آش به دلیل ماهیت گرم و مغذی خود، در سرماخوردگی ها و دوران نقاهت نیز بسیار مفید دانسته می شود و به بهبود سریع تر بدن کمک می کند.

نتیجه گیری

آش لخشک، با تمام ویژگی ها و فوایدش، بیش از یک غذای محلی است؛ این آش نمادی از فرهنگ غنی و آشپزی پربار ایرانی است که از دل تاریخ و با زحمت و عشق زنان این سرزمین به امروز رسیده است. از طعم دلنشین نوع کشکی و گرم آن که در روزهای سرد، جان و روح را گرم می کند، تا نوع دوغی و خنکش که در تابستان های گرم، طراوت و سبکی را به ارمغان می آورد، آش لخشک تجربه ای فراموش نشدنی از اصالت و سلامت است.

این آش، با مواد اولیه ساده اما مغذی خود، نه تنها یک وعده غذایی کامل و مقوی است، بلکه گنجینه ای از فیبر، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی را در خود جای داده که برای تقویت دستگاه گوارش، سیستم ایمنی، سلامت استخوان ها و حتی بهبود عملکرد مغز و بینایی مفید است. پخت آش لخشک، فرصتی است برای ورود به دنیای طعم های سنتی و تجربه ای شیرین از هنر آشپزی. دعوت می شود تا با پخت این آش بی نظیر، خود و عزیزانتان را به یک ضیافت طعم و سلامتی مهمان کنید و از لحظات لذت بخش آن بهره مند شوید.