چگونه اتریوم ۲ بخریم

پاسخ کوتاه به این پرسش که چگونه اتریوم ۲ بخریم، این است که اتریوم ۲ کوین یا ارز دیجیتال جدیدی نیست و بنابراین خرید مستقیمی برای آن وجود ندارد. در واقع، اتریوم ۲ نامی برای مجموعه ای از به روزرسانی های اساسی شبکه اتریوم است. برای مشارکت در این شبکه پیشرفته، افراد به همان ارز دیجیتال بومی اتریوم، یعنی اتر (ETH)، نیاز دارند که می توان آن را از طریق صرافی های معتبر خریداری کرد.

دنیای ارزهای دیجیتال پیوسته در حال تحول و دگرگونی است. یکی از مهم ترین و تأثیرگذارترین رویدادها در این عرصه، به روزرسانی های شبکه اتریوم است که با هدف افزایش کارایی، امنیت و پایداری این بستر محبوب انجام می شود. اصطلاح اتریوم ۲ که با نام های Eth2 یا Serenity نیز شناخته می شود، بسیاری از کاربران را به اشتباه می اندازد و آن ها را به این فکر وا می دارد که با کوین جدیدی مواجه هستند که باید آن را جداگانه خریداری کنند. اما واقعیت چیز دیگری است. اتریوم ۲ نه یک ارز جدید، بلکه تکامل طبیعی شبکه اتریوم است که آن را برای آینده ای با کاربرد گسترده تر آماده می سازد.

افرادی که به دنبال ورود به این بخش از بازار هستند یا می خواهند سرمایه گذاری های خود را در اتریوم توسعه دهند، ابتدا باید این مفهوم اساسی را درک کنند. این ارتقا به معنای پایان ماینینگ (استخراج) اتریوم با روش های سنتی و آغاز دوران اثبات سهام (Proof of Stake) است که به طور چشمگیری مصرف انرژی را کاهش می دهد و مقیاس پذیری شبکه را افزایش می دهد. بنابراین، مسیر مشارکت در این اکوسیستم به روز شده، همچنان از طریق خرید و نگهداری ارز اتر (ETH) می گذرد.

اتریوم ۲ (Ethereum 2) یا Eth2 چیست و چرا ایجاد شد؟

اتریوم به عنوان پیشروترین پلتفرم برای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (DApps)، همواره در تلاش برای بهبود زیرساخت های خود بوده است. اتریوم ۲.۰ یا Eth2 عنوانی است که به این ارتقای جامع و بلندپروازانه در شبکه اتریوم داده شده است. هدف اصلی این به روزرسانی، حل چالش های مقیاس پذیری، امنیت و مصرف انرژی بود که اتریوم را در مسیر رشد خود محدود می کرد. افراد با بررسی این مفاهیم، درمی یابند که این پروژه چگونه قصد دارد اتریوم را به بستری قدرتمندتر برای آینده وب ۳.۰ تبدیل کند.

مفهوم اتریوم ۲.۰ یا سرنتی (Serenity)

سرنتی، یا همان اتریوم ۲.۰، یک ارتقای جامع و چندوجهی برای بلاک چین اتریوم است. این ارتقا قرار نیست یک بلاک چین کاملاً جدید ایجاد کند، بلکه بهبودهایی را در ساختار موجود اتریوم اعمال می کند تا بتواند تقاضای فزاینده برای برنامه های غیرمتمرکز و تراکنش ها را برآورده سازد. افرادی که با اتریوم کار می کنند، مشاهده می کنند که این تغییرات چگونه باعث افزایش ظرفیت تراکنش ها، کاهش هزینه های گس فی (Gas Fee) و افزایش کلی امنیت شبکه می شود. پایداری زیست محیطی نیز یکی از دغدغه های اصلی بود که این به روزرسانی به آن پاسخ می دهد.

تیم توسعه دهنده اتریوم از سال ها پیش، از همان ابتدای شکل گیری ایده اتریوم در سال ۲۰۱۵، به فکر ایجاد نسخه ای کارآمدتر بودند. این رویا از سال ۲۰۲۰ به بعد شکل عملی به خود گرفت و مراحل گوناگون آن به تدریج پیاده سازی شد. هر مرحله از این ارتقا با دقت فراوان طراحی شده تا تأثیرات مثبت آن بر عملکرد شبکه به حداکثر برسد و اتریوم بتواند میزبان حجم گسترده تری از اپلیکیشن ها و کاربران باشد.

تفاوت اساسی اتریوم ۱ (PoW) و اتریوم ۲ (PoS): قلب تغییرات

اساسی ترین تغییر در پروژه اتریوم ۲، تحول در الگوریتم اجماع شبکه است. این تغییر، تجربه ای نوین را برای شرکت کنندگان در شبکه به ارمغان می آورد و از جنبه های مختلفی بر عملکرد اتریوم تأثیر می گذارد.

انتقال از اثبات کار (Proof of Work) به اثبات سهام (Proof of Stake)

اتریوم در ابتدا، مانند بیت کوین، از مکانیزم اثبات کار (PoW) برای تأیید تراکنش ها و افزودن بلاک های جدید به بلاک چین استفاده می کرد. در این سیستم، ماینرها با استفاده از سخت افزارهای قدرتمند و مصرف انرژی بسیار بالا، در رقابتی برای حل مسائل پیچیده ریاضی شرکت می کردند. کسی که زودتر موفق به حل معما می شد، حق اضافه کردن بلاک بعدی را پیدا می کرد و پاداش می گرفت. گزارش ها نشان می داد که مصرف برق شبکه اتریوم در دوران اثبات کار، معادل مصرف برق یک کشور بود که نگرانی های زیادی را در مورد پایداری زیست محیطی ایجاد می کرد.

اما با انتقال به اثبات سهام (PoS)، مدل اجماع اتریوم دگرگون شد. در این سیستم، کاربران به جای رقابت محاسباتی، دارایی های اتر خود (ETH) را در شبکه به عنوان سهم قفل می کنند. هرچه سهم یک شرکت کننده (که به آن اعتبارسنج یا Validator می گویند) بیشتر باشد، شانس بیشتری برای انتخاب شدن جهت تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید پیدا می کند. این روش مزایای چشمگیری دارد: اولاً، مصرف انرژی شبکه به طرز شگفت انگیزی تا ۹۹.۹۵ درصد کاهش می یابد؛ ثانیاً، امنیت شبکه با افزایش مشارکت کاربران و جریمه کردن اعتبارسنج های نادرست، تقویت می شود؛ و ثالثاً، زمینه برای مقیاس پذیری و پردازش تعداد بیشتری از تراکنش ها فراهم می گردد.

فناوری شاردینگ (Sharding)

شاردینگ یکی دیگر از نوآوری های کلیدی در اتریوم ۲ است که به حل مشکل مقیاس پذیری کمک شایانی می کند. اگر شبکه اتریوم را به یک جاده پر ترافیک تشبیه کنیم، شاردینگ مانند ایجاد چندین لاین یا خط موازی عمل می کند. در نسخه اولیه اتریوم، تمامی تراکنش ها از یک مسیر واحد عبور می کردند که باعث ایجاد گلوگاه و افزایش کارمزدها می شد. با شاردینگ، پایگاه داده شبکه به بخش های کوچک تر و قابل مدیریت تر به نام شارد تقسیم می شود.

هر شارد می تواند تراکنش ها و قراردادهای هوشمند را به صورت موازی و مستقل پردازش کند. این به معنای آن است که به جای پردازش ترتیبی میلیون ها تراکنش در یک زنجیره، شبکه می تواند همزمان چندین دسته تراکنش را در شارد های مختلف مدیریت کند. این ویژگی به صورت نظری، ظرفیت پردازش تراکنش ها را به ۱۰۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه یا حتی بیشتر می رساند که آن را از ظرفیت شبکه های پرداخت سنتی نیز فراتر می برد.

بهبود ماشین مجازی اتریوم (EVM) به eWASM

ماشین مجازی اتریوم (EVM) که به عنوان مغز متفکر شبکه اتریوم شناخته می شود، مسئول اجرای قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز است. اما با افزایش ترافیک شبکه، EVM با چالش هایی در زمینه سرعت و کارایی مواجه شد. در راستای بهبود این وضعیت، پروژه اتریوم ۲ قصد دارد eWASM (اتریوم WebAssembly) را جایگزین EVM کند. eWASM یک قالب جدید و بهینه تر برای اجرای کدهای برنامه نویسی است که می تواند سرعت اجرای قراردادهای هوشمند را به طور چشمگیری افزایش دهد.

افرادی که با کدنویسی سر و کار دارند، می دانند که eWASM با زبان های برنامه نویسی مختلفی از جمله C++ و Rust سازگار است و این موضوع توسعه دهندگان را از محدودیت به زبان سالیدیتی (Solidity) رها می سازد. این تغییر نه تنها به کارایی بیشتر منجر می شود، بلکه امکانات جدیدی را برای توسعه دهندگان فراهم می آورد و باعث می شود برنامه های غیرمتمرکز با سرعت و قابلیت اطمینان بالاتری در شبکه اتریوم اجرا شوند.

انتقال اتریوم به اثبات سهام و پیاده سازی شاردینگ، نه تنها مقیاس پذیری و امنیت شبکه را به شکل بی سابقه ای افزایش می دهد، بلکه مصرف انرژی آن را نیز تا ۹۹.۹۵ درصد کاهش داده است که این یک دستاورد بزرگ برای آینده پایدار بلاک چین محسوب می شود.

تاریخچه و فازهای به روزرسانی اتریوم ۲: از آغاز تا امروز و آینده

تحولات در شبکه اتریوم یک فرآیند پیچیده و چند مرحله ای بوده است. این مسیر نه یک رویداد ناگهانی، بلکه نقشه ای دقیق برای رسیدن به اتریوم آینده است. درک این فازها به افراد کمک می کند تا دید جامع تری نسبت به چگونگی تکامل این شبکه پیدا کنند و بدانند که در کجای این مسیر قرار داریم.

فاز صفر: زنجیره بیکن (Beacon Chain)

مسیر اتریوم ۲ در تاریخ ۱ دسامبر ۲۰۲۰ (۱۱ آذر ۱۳۹۹) با راه اندازی زنجیره بیکن (Beacon Chain) آغاز شد. این زنجیره به عنوان سنگ بنای اصلی برای انتقال به اثبات سهام عمل کرد و یک شبکه موازی با اتریوم اصلی (PoW) ایجاد نمود. هدف اصلی زنجیره بیکن، فراهم آوردن زیرساخت لازم برای اعتبارسنج ها بود تا بتوانند اترهای خود را استیک کنند و به تأمین امنیت شبکه جدید کمک کنند. این فاز شامل چندین به روزرسانی کوچک تر مانند برلین، لندن و آلتیر بود که به بهبود جنبه های فنی شبکه و کارایی گس فی ها کمک کردند.

این مرحله موفقیت بزرگی را به همراه داشت؛ افراد زیادی جذب این سیستم شدند و بیش از ۴۰۰,۰۰۰ اعتبارسنج با سرمایه ای بالغ بر ۲۳ میلیارد دلار در زنجیره بیکن مشارکت کردند. این استقبال نشان دهنده اعتماد جامعه به مسیر جدید اتریوم بود.

فاز یک: مِرج (The Merge)

مِرج (The Merge) مهم ترین رویداد در تاریخ اتریوم محسوب می شود که در تاریخ ۱۵ سپتامبر ۲۰۲۲ (۲۴ شهریور ۱۴۰۱) با موفقیت انجام شد. این مرحله، ادغام زنجیره بیکن (بر پایه اثبات سهام) با شبکه اصلی اتریوم (بر پایه اثبات کار) بود. با وقوع مِرج، دوران ماینینگ اتریوم به پایان رسید و اتریوم به طور کامل به الگوریتم اثبات سهام منتقل شد. این اتفاق، تغییری انقلابی در نحوه عملکرد شبکه اتریوم بود.

بسیاری از افراد با هیجان شاهد این رویداد بودند، چرا که مِرج نه تنها مصرف انرژی شبکه را به شدت کاهش داد، بلکه اتریوم را برای پیاده سازی فازهای بعدی آماده کرد. با این حال، باید توجه داشت که در این مرحله، امکان برداشت اتریوم های استیک شده وجود نداشت و این قابلیت برای فاز بعدی برنامه ریزی شده بود.

فاز دو: شانگهای (Shanghai)

پس از مِرج، یکی دیگر از به روزرسانی های حیاتی، ارتقای شانگهای (Shanghai) بود که در ۱۲ آوریل ۲۰۲۳ (۲۳ فروردین ۱۴۰۲) با موفقیت به اتمام رسید. اهمیت این فاز در این بود که امکان برداشت اتریوم های قفل شده در زنجیره بیکن را برای اعتبارسنج ها فراهم آورد. بسیاری از افرادی که اتر خود را برای مدت طولانی استیک کرده بودند، با خوشحالی منتظر این رویداد بودند تا بتوانند به دارایی های خود دسترسی پیدا کنند.

این به روزرسانی نشان داد که اتریوم متعهد به تکمیل نقشه راه خود است و امنیت دارایی های استیک شده را تضمین می کند. شانگهای یک گام مهم در جهت افزایش نقدینگی و اعتماد در اکوسیستم استیکینگ اتریوم بود و راه را برای مشارکت بیشتر کاربران هموار کرد.

فازهای آینده: سرج (Surge)، اسکرج (Scourge)، ورج (Verge)، پرج (Purge) و اسپِلِرج (Splurge)

مسیر تکامل اتریوم با شانگهای به پایان نرسیده است و برنامه های بلندپروازانه ای برای آینده دارد. افراد فعال در حوزه بلاک چین، از نزدیک این فازها را دنبال می کنند تا از پیشرفت های آتی شبکه مطلع شوند:

1. سرج (Surge): این فاز بر پیاده سازی کامل فناوری شاردینگ متمرکز است و هدف آن افزایش خیره کننده ظرفیت پردازش تراکنش ها تا ۱۰۰,۰۰۰ تراکنش در ثانیه یا بیشتر است. با این ارتقا، اتریوم به سرعت بسیار بالاتری دست خواهد یافت.
2. اسکرج (Scourge): این فاز برای مقابله با چالش های تمرکزگرایی و سانسور در شبکه طراحی شده است. توسعه دهندگان در تلاشند تا با اقدامات خاص، از انباشت قدرت در دست تعداد کمی از اعتبارسنج ها جلوگیری کنند و شبکه را هرچه بیشتر غیرمتمرکز سازند.
3. ورج (Verge): هدف این فاز بهبود نحوه تأیید بلاک ها و کاهش نیاز به دانلود کامل بلاک چین برای نودها است. این تغییر به تسهیل مشارکت نودها کمک می کند و باعث می شود هر کسی بتواند با سخت افزارهای ساده تر نیز در شبکه فعال باشد.
4. پرج (Purge): در این مرحله، داده های تاریخی و قدیمی شبکه که دیگر مورد نیاز نیستند، پاک می شوند تا حجم ذخیره سازی داده ها کاهش یابد. این اقدام به افزایش کارایی و کاهش بار روی نودها کمک می کند.
5. اسپِلِرج (Splurge): این فاز شامل مجموعه ای از به روزرسانی های کوچکتر و پراکنده است که هدف آن ها بهینه سازی کلی شبکه و اطمینان از عملکرد روان و پایدار آن در بلندمدت است.

چگونه اتر (ETH) بخریم؟ راهنمای عملی برای کاربران ایرانی

پس از درک مفاهیم مربوط به اتریوم ۲ و اطمینان از اینکه برای مشارکت در این شبکه نیازی به خرید کوین جدیدی با نام اتریوم ۲ نیست، نوبت به گام عملی خرید اتر (ETH) می رسد. برای بسیاری از کاربران، به ویژه در ایران، این مرحله ممکن است با چالش هایی همراه باشد. اما با رعایت چند نکته کلیدی و انتخاب مسیر درست، می توان این فرآیند را به سادگی و امنیت طی کرد.

پیش نیازها و نکات کلیدی قبل از خرید

قبل از اقدام به خرید اتریوم (ETH)، هر سرمایه گذار باید به چند نکته مهم توجه کند تا از یک تجربه امن و موفق اطمینان حاصل شود:

• تحقیق و انتخاب پلتفرم معتبر: بازار ارزهای دیجیتال پر از پلتفرم ها و صرافی های مختلف است. انتخاب یک صرافی معتبر و با سابقه، اولین و مهم ترین گام است. باید به دنبال پلتفرمی باشید که امنیت بالایی داشته باشد، از پشتیبانی قوی برخوردار باشد و نظرات کاربران درباره آن مثبت باشد.
• درک ریسک های بازار: بازار ارزهای دیجیتال نوسانات بالایی دارد. قیمت ها می توانند در مدت زمان کوتاهی به شدت تغییر کنند. هر فردی باید با آگاهی کامل از این ریسک ها وارد بازار شود و تنها سرمایه ای را اختصاص دهد که توان از دست دادن آن را دارد.
• تفاوت اتریوم و اتریوم کلاسیک (ETC) یا فورک های دیگر: با شنیدن نام اتریوم، اولین چیزی که به ذهن می رسد، ETH است. اما باید دقت داشت که فورک هایی مانند اتریوم کلاسیک (ETC) یا ETHW نیز وجود دارند که کاملاً متفاوت هستند و نباید با ETH اشتباه گرفته شوند. هنگام خرید، باید مطمئن شد که دقیقاً ETH را خریداری می کنید.

مراحل کلی خرید اتریوم در یک نگاه

فرآیند خرید اتریوم در بیشتر صرافی ها، چه داخلی و چه خارجی، از یک منطق کلی پیروی می کند. با دنبال کردن این مراحل، می توان به آسانی به هدف رسید:

1. انتخاب صرافی: بر اساس نیازها و موقعیت جغرافیایی، یک صرافی مناسب انتخاب می شود. برای کاربران ایرانی، صرافی های داخلی معمولاً گزینه راحت تری هستند.
2. ثبت نام و تکمیل احراز هویت: در بیشتر صرافی های معتبر، برای شروع فعالیت های معاملاتی، نیاز به ثبت نام و تکمیل مراحل احراز هویت (KYC) است. این فرآیند برای افزایش امنیت کاربران و جلوگیری از فعالیت های غیرقانونی طراحی شده است.
3. شارژ حساب: پس از احراز هویت، نوبت به شارژ کیف پول ریالی یا تتری (USDT) در صرافی می رسد. در صرافی های ایرانی معمولاً این کار از طریق کارت بانکی انجام می شود.
4. ثبت سفارش خرید ETH: با موجودی کافی در حساب، می توان سفارش خرید اتریوم را ثبت کرد. این کار می تواند به صورت خرید آنی (با قیمت لحظه ای) یا سفارش گذاری در بازار (limit order) انجام شود.
5. انتقال اتریوم به کیف پول شخصی: پس از خرید، توصیه اکید می شود که اتریوم های خریداری شده از کیف پول صرافی به یک کیف پول شخصی (سخت افزاری یا نرم افزاری) منتقل شوند. این اقدام امنیت دارایی ها را به شدت افزایش می دهد.

خرید اتریوم از صرافی های ارز دیجیتال ایرانی

برای کاربران ایرانی، خرید اتریوم از صرافی های داخلی، اغلب بهترین و راحت ترین گزینه محسوب می شود. این انتخاب مزایای متعددی دارد که تجربه خرید را ساده تر و امن تر می کند.

مزایا

• پرداخت ریالی: امکان پرداخت مستقیم با ریال و کارت بانکی داخلی، فرآیند را برای کاربران بسیار آسان می کند.
• پشتیبانی فارسی: دسترسی به پشتیبانی به زبان فارسی در صورت بروز هرگونه مشکل یا سوال، اطمینان خاطر بیشتری را فراهم می آورد.
• عدم نیاز به ابزارهای تغییر IP: کاربران نیازی به استفاده از VPN یا سایر ابزارهای تغییر IP ندارند که هم سرعت معاملات را افزایش می دهد و هم ریسک های امنیتی ناشی از این ابزارها را کاهش می دهد.
• سرعت بالا: تراکنش های ریالی و خرید و فروش در صرافی های داخلی معمولاً با سرعت بالاتری انجام می شود.

بسیاری از صرافی های ایرانی معتبر، خدمات خرید آنی و بازارهای معاملاتی را ارائه می دهند. در بخش خرید آنی، افراد می توانند به سرعت و با قیمت لحظه ای اتریوم خریداری کنند. در بازارهای معاملاتی، امکان ثبت سفارش های محدود (limit orders) وجود دارد که به کاربران اجازه می دهد در قیمت دلخواه خود به خرید یا فروش بپردازند. افراد می توانند در این صرافی ها، لیست قیمت لحظه ای ارزهای دیجیتال را مشاهده کرده و تصمیمات آگاهانه تری بگیرند.

برای خرید در صرافی های ایرانی، پس از ثبت نام و تکمیل احراز هویت، کیف پول ریالی خود را شارژ می کنند. سپس با مراجعه به بخش خرید و فروش یا بازار معاملاتی، ارز اتریوم (ETH) را انتخاب کرده، مقدار مورد نظر را وارد و سفارش خود را نهایی می کنند. این فرآیند معمولاً بسیار کاربرپسند طراحی شده است تا حتی افراد مبتدی نیز بتوانند به راحتی از آن استفاده کنند.

خرید اتریوم از صرافی های ارز دیجیتال خارجی

با وجود دسترسی به صرافی های خارجی، کاربران ایرانی با چالش ها و ریسک های جدی مواجه هستند. بسیاری از این صرافی ها، به دلیل تحریم های بین المللی، ارائه خدمات به کاربران مقیم ایران را محدود کرده اند.

چالش ها و ریسک ها

• تحریم و بلوکه شدن دارایی: بزرگترین ریسک برای کاربران ایرانی، احتمال بلوکه شدن دارایی ها توسط صرافی های خارجی است. اگر صرافی متوجه هویت ایرانی کاربر شود، ممکن است حساب او را مسدود کرده و دارایی هایش را بلوکه کند.
• مشکلات احراز هویت: فرآیند احراز هویت در صرافی های خارجی برای ایرانیان بسیار دشوار یا حتی غیرممکن است، زیرا اغلب نیاز به مدارک شناسایی بین المللی دارند.
• نیاز به ابزارهای تغییر IP: استفاده از VPN یا VPS برای پنهان کردن IP واقعی، ضروری است. این ابزارها نیز خود می توانند ریسک های امنیتی خاصی را به همراه داشته باشند (مانند نشت IP یا اتصال به سرورهای مشکوک).

با توجه به این چالش ها، توصیه جدی به کاربران ایرانی این است که از صرافی های خارجی که احراز هویت را برای ایرانیان ممنوع کرده اند، پرهیز کنند. در صورت اصرار به استفاده از این پلتفرم ها، برخی به سراغ روش های P2P (نظیر به نظیر) یا صرافی های بدون KYC (بدون نیاز به احراز هویت) می روند، اما این روش ها نیز ریسک های خاص خود را دارند و امنیت آن ها تضمین شده نیست. مسئولیت انتخاب و استفاده از این روش ها به عهده شخص کاربر است.

کارمزد خرید و فروش اتریوم

هزینه کارمزد یکی از مهم ترین فاکتورهایی است که باید هنگام خرید و فروش اتریوم به آن توجه کرد. کارمزدها می توانند تأثیر قابل توجهی بر سود نهایی معامله داشته باشند و درک انواع آن ها برای هر سرمایه گذاری ضروری است.

انواع کارمزد

• کارمزد شبکه (Gas Fee): این کارمزد به اعتبارسنج های شبکه اتریوم پرداخت می شود تا تراکنش ها را تأیید و در بلاک چین ثبت کنند. میزان گس فی به شلوغی شبکه بستگی دارد و ممکن است در ساعات اوج شلوغی بسیار بالا برود. این کارمزد مستقل از صرافی است و مربوط به زیرساخت بلاک چین اتریوم است.
• کارمزد صرافی (Trading Fee): این کارمزد توسط صرافی برای ارائه خدمات خرید و فروش دریافت می شود. ساختار کارمزد صرافی ها می تواند متفاوت باشد، برخی بر اساس حجم معاملات کاربران در یک دوره زمانی خاص، کارمزد را به صورت پلکانی کاهش می دهند. این کارمزدها معمولاً به صورت درصدی از حجم معامله محاسبه می شوند.

برای کاهش کارمزدها، می توان در زمان های خلوتی شبکه اتریوم (معمولاً ساعات شب در ایران) به انتقال دارایی پرداخت. همچنین، انتخاب صرافی هایی که ساختار کارمزد شفاف و رقابتی دارند، می تواند به بهینه سازی هزینه ها کمک کند. برخی صرافی ها برای حجم معاملات بالا، تخفیف های کارمزدی ارائه می دهند که برای تریدرهای حرفه ای می تواند جذاب باشد.

نگهداری و مشارکت در شبکه اتریوم (ETH) پس از به روزرسانی

پس از خرید اتریوم، مرحله بعدی و حیاتی، نگهداری امن آن و در صورت تمایل، مشارکت فعال در شبکه از طریق استیکینگ است. انتخاب کیف پول مناسب و درک مفهوم استیکینگ، کلید بهره مندی کامل از پتانسیل اتریوم پس از به روزرسانی ها است.

بهترین کیف پول برای نگهداری اتریوم (ETH)

افرادی که به دنبال امنیت حداکثری برای دارایی های دیجیتال خود هستند، می دانند که انتخاب کیف پول مناسب چقدر اهمیت دارد. در دنیای اتریوم، کیف پول ها در انواع مختلفی ارائه می شوند که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند.

کیف پول های سخت افزاری (Hardware Wallets)

کیف پول های سخت افزاری امن ترین گزینه برای نگهداری اتریوم در بلندمدت محسوب می شوند. این دستگاه های فیزیکی، کلیدهای خصوصی کاربران را به صورت آفلاین ذخیره می کنند و آن ها را از حملات آنلاین دور نگه می دارند. دو نمونه از معروف ترین کیف پول های سخت افزاری عبارتند از: لجر (Ledger) و ترزور (Trezor). استفاده از این کیف پول ها برای سرمایه گذاران بلندمدت یا کسانی که حجم زیادی از اتریوم را نگهداری می کنند، اکیداً توصیه می شود.

کیف پول های نرم افزاری (Software Wallets)

کیف پول های نرم افزاری، اپلیکیشن هایی هستند که روی گوشی هوشمند یا کامپیوتر نصب می شوند. این کیف پول ها دسترسی آسان تری به دارایی ها فراهم می کنند و برای معاملات روزانه یا نگهداری مقادیر کمتر اتریوم مناسب هستند. از جمله کیف پول های نرم افزاری محبوب می توان به متامسک (MetaMask)، تراست ولت (Trust Wallet)، اتمیک ولت (Atomic Wallet) و اگزودوس (Exodus) اشاره کرد. این کیف پول ها معمولاً رابط کاربری ساده ای دارند و تجربه خوبی را برای کاربران فراهم می آورند، اما امنیت آن ها به دلیل اتصال به اینترنت، کمتر از کیف پول های سخت افزاری است.

کیف پول های تحت وب (Web Wallets) و صرافی ها

کیف پول های تحت وب به راحتی از طریق مرورگر اینترنت قابل دسترسی هستند و نیازی به نصب نرم افزار ندارند. صرافی های ارز دیجیتال نیز معمولاً کیف پول های داخلی را برای کاربران خود فراهم می کنند. اگرچه استفاده از این کیف پول ها بسیار راحت است، اما امنیت آن ها کمتر است؛ زیرا کلیدهای خصوصی دارایی ها توسط شخص ثالث (صرافی یا ارائه دهنده کیف پول تحت وب) نگهداری می شوند. این بدان معناست که اگر صرافی هک شود یا با مشکلات امنیتی مواجه شود، دارایی های کاربران نیز در معرض خطر قرار می گیرند. بنابراین، توصیه می شود برای نگهداری طولانی مدت یا مقادیر زیاد اتریوم، از این گزینه ها استفاده نشود.

نام کیف پول	نوع	ویژگی های کلیدی
لجر (Ledger)	سخت افزاری	امنیت بسیار بالا، نگهداری آفلاین کلیدها، مناسب برای سرمایه گذاری بلندمدت
ترزور (Trezor)	سخت افزاری	امنیت بسیار بالا، رابط کاربری ساده، پشتیبانی از ارزهای متنوع
متامسک (MetaMask)	نرم افزاری (افزونه مرورگر)	دسترسی آسان به وب ۳.۰ و DApps، مناسب برای تعامل با اکوسیستم اتریوم
تراست ولت (Trust Wallet)	نرم افزاری (موبایل)	رابط کاربری کاربرپسند، پشتیبانی از بلاک چین های مختلف، مناسب برای تازه واردان
اگزودوس (Exodus)	نرم افزاری (موبایل و دسکتاپ)	طراحی زیبا، پشتیبانی از بیش از ۲۰۰ ارز دیجیتال، مبادله داخلی ارزها

استیکینگ (Staking) اتریوم (ETH): مشارکت فعال در اتریوم ۲

استیکینگ اتریوم (ETH) راهی برای مشارکت فعال در تأمین امنیت شبکه اتریوم پس از انتقال به اثبات سهام است. این فرآیند به اعتبارسنج ها اجازه می دهد تا با قفل کردن دارایی های اتر خود، پاداش دریافت کنند و به کسب درآمد بپردازند. این موضوع برای بسیاری از سرمایه گذاران، به ویژه آنهایی که دید بلندمدت دارند، بسیار جذاب است.

مفهوم استیکینگ و نحوه کسب درآمد از آن

در مدل اثبات سهام، به جای ماینرها، اعتبارسنج ها مسئول تأیید تراکنش ها و ایجاد بلاک های جدید هستند. برای تبدیل شدن به یک اعتبارسنج کامل، نیاز به قفل کردن ۳۲ واحد اتر (ETH) در شبکه است. این ۳۲ اتر به عنوان سهم یا وثیقه عمل می کند و اعتبارسنج ها در ازای تأیید صحیح تراکنش ها و پایبندی به قوانین شبکه، پاداش دریافت می کنند. این پاداش ها به صورت اتر پرداخت می شوند و نرخ بازگشت سرمایه آن ها متغیر است و به عوامل مختلفی مانند تعداد کل اترهای استیک شده در شبکه بستگی دارد.

برای افرادی که توانایی قفل کردن ۳۲ اتر را ندارند، راهکارهای دیگری نیز وجود دارد:

• استخرهای استیکینگ (Staking Pools): صرافی ها و پلتفرم های مختلف، استخرهای استیکینگ را ارائه می دهند. در این استخرها، افراد می توانند مقادیر کمتری از اتر را با هم ترکیب کرده و به صورت مشترک به یک اعتبارسنج تبدیل شوند. پاداش ها نیز بر اساس سهم هر فرد در استخر تقسیم می شود. این روش برای کسانی که سرمایه کمتری دارند، فرصت مشارکت در استیکینگ را فراهم می کند.
• پلتفرم های لیکویید استیکینگ (Liquid Staking Platforms): پلتفرم هایی مانند لیدو (Lido) به کاربران اجازه می دهند اتر خود را استیک کنند و در ازای آن، توکن های مشتق شده (مانند stETH) دریافت کنند. این توکن ها قابل معامله هستند و نقدینگی دارایی استیک شده را حفظ می کنند، در حالی که کاربر همچنان از پاداش های استیکینگ بهره مند می شود.

مزایا و معایب استیکینگ

استیکینگ اتریوم مزایای قابل توجهی دارد، اما معایبی نیز به همراه دارد که باید به آن ها توجه کرد:

مزایا:

• کسب درآمد غیرفعال: افراد می توانند با قفل کردن اترهای خود، به صورت غیرفعال پاداش دریافت کنند.
• پشتیبانی از شبکه: مشارکت در استیکینگ به افزایش امنیت و پایداری شبکه اتریوم کمک می کند.
• کاهش مصرف انرژی: اثبات سهام به مراتب از اثبات کار سازگارتر با محیط زیست است.

معایب:

• قفل شدن دارایی: تا قبل از به روزرسانی شانگهای، دارایی های استیک شده قابل برداشت نبودند. حتی پس از شانگهای، فرآیند برداشت ممکن است زمان بر باشد.
• ریسک جریمه (Slashing): در صورت عملکرد نادرست اعتبارسنج (مانند آفلاین شدن یا تلاش برای کلاهبرداری)، بخشی از دارایی های استیک شده جریمه و از دست می روند.
• پیچیدگی فنی: راه اندازی یک نود اعتبارسنجی مستقل (بدون استفاده از استخرها) نیازمند دانش فنی و زیرساخت مناسب است.

استیکینگ، فرصتی عالی برای کسانی است که به آینده اتریوم باور دارند و می خواهند نه تنها از رشد قیمت اتر بهره مند شوند، بلکه از طریق مشارکت مستقیم در شبکه نیز کسب درآمد داشته باشند.

سوالات متداول

سوالات متداول (FAQ)

آیا اتریوم ۲ یک کوین جدید و قابل خرید است؟

خیر، اتریوم ۲ یک کوین جدید نیست و به صورت مجزا قابل خرید نیست. اتریوم ۲ نامی برای مجموعه ای از به روزرسانی های اساسی است که در شبکه اتریوم پیاده سازی شده یا در حال پیاده سازی است. این به روزرسانی ها شامل انتقال از اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) و پیاده سازی فناوری شاردینگ برای افزایش مقیاس پذیری و کارایی شبکه می شود. بنابراین، برای مشارکت در این شبکه به روز شده، افراد همان ارز بومی اتریوم، یعنی اتر (ETH)، را خریداری می کنند.

چگونه می توانم اتریوم ۲ بخرم؟ (تاکید بر خرید ETH)

برای خرید اتریوم ۲، شما در واقع باید اتر (ETH) خریداری کنید. این کار از طریق صرافی های ارز دیجیتال معتبر قابل انجام است. ابتدا باید در یک صرافی ثبت نام کرده و مراحل احراز هویت را تکمیل کنید. سپس با شارژ حساب خود (با ریال یا تتر)، می توانید سفارش خرید اتر (ETH) را ثبت کنید. پس از خرید، توصیه می شود دارایی خود را به یک کیف پول شخصی و امن (سخت افزاری یا نرم افزاری) منتقل کنید تا امنیت آن تضمین شود.

چه اتفاقی برای ماینرهای اتریوم پس از رویداد مرج افتاد؟

پس از رویداد مرج (The Merge) در سپتامبر ۲۰۲۲، شبکه اتریوم به طور کامل از الگوریتم اثبات کار (PoW) به اثبات سهام (PoS) منتقل شد. این بدان معناست که فرآیند استخراج (ماینینگ) اتریوم به روش سنتی (با استفاده از سخت افزارهای ماینینگ) دیگر در شبکه اتریوم وجود ندارد. ماینرها می توانستند چند گزینه را انتخاب کنند: ۱. اترهای خود را استیک کرده و به اعتبارسنج (Validator) تبدیل شوند. ۲. دستگاه های ماینینگ خود را برای استخراج سایر آلت کوین هایی که هنوز از اثبات کار استفاده می کنند، به کار گیرند. ۳. تجهیزات خود را بفروشند.

آیا سرمایه هولدرهای اتریوم با این به روزرسانی ها به خطر می افتد؟

خیر، سرمایه هولدرهای اتریوم (کسانی که اتر را نگهداری می کنند) با این به روزرسانی ها به خطر نمی افتد. در واقع، این ارتقاها با هدف افزایش امنیت، پایداری و کارایی شبکه طراحی شده اند که به طور بالقوه می تواند ارزش بلندمدت اتر را افزایش دهد. اتر (ETH) که قبلاً خریداری شده بود، همچنان معتبر و قابل استفاده در شبکه به روز شده اتریوم است. این به روزرسانی ها هیچ تغییری در مالکیت یا ماهیت خود ارز اتر ایجاد نمی کنند، بلکه تنها زیرساخت بلاک چین را بهبود می بخشند.

کارمزد خرید اتریوم (ETH) چقدر است؟

کارمزد خرید اتریوم (ETH) از دو بخش اصلی تشکیل می شود: کارمزد شبکه (Gas Fee) و کارمزد صرافی (Trading Fee). کارمزد شبکه به شلوغی شبکه اتریوم بستگی دارد و ممکن است در زمان های اوج فعالیت بیشتر باشد. کارمزد صرافی نیز توسط پلتفرمی که از آن خرید می کنید دریافت می شود و معمولاً درصدی از حجم معامله است. برخی صرافی ها ممکن است برای حجم معاملات بالاتر، تخفیف در کارمزد ارائه دهند. انتخاب زمان های خلوت شبکه و صرافی با کارمزدهای رقابتی می تواند به کاهش هزینه ها کمک کند.

بهترین راه برای خرید اتریوم در ایران چیست؟

با توجه به محدودیت ها و تحریم ها، بهترین و امن ترین راه برای کاربران ایرانی جهت خرید اتریوم، استفاده از صرافی های ارز دیجیتال معتبر ایرانی است. این صرافی ها امکان پرداخت ریالی را فراهم می کنند، پشتیبانی فارسی دارند و نیازی به استفاده از ابزارهای تغییر IP ندارند. این روش ها امنیت بالاتری را نسبت به استفاده از صرافی های خارجی برای کاربران ایرانی فراهم می کنند، چرا که خطر بلوکه شدن دارایی ها به دلیل تحریم ها در صرافی های داخلی وجود ندارد.

آیا امکان خرید اتریوم بدون احراز هویت وجود دارد؟

در بسیاری از صرافی های معتبر و قانونی، برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال، به ویژه برای مقادیر قابل توجه، احراز هویت (KYC) الزامی است. این اقدام برای جلوگیری از پولشویی و فعالیت های غیرقانونی انجام می شود و امنیت کاربران را نیز افزایش می دهد. در برخی پلتفرم های P2P یا صرافی های غیرمتمرکز ممکن است امکان خرید بدون احراز هویت کامل وجود داشته باشد، اما این روش ها معمولاً ریسک های امنیتی و قانونی بالاتری را به همراه دارند و برای کاربران مبتدی توصیه نمی شوند.

چه زمانی می توان اتریوم های استیک شده را برداشت کرد؟ (اشاره به شانگهای)

امکان برداشت اتریوم های استیک شده پس از به روزرسانی شانگهای (Shanghai) فراهم شد. این به روزرسانی در تاریخ ۱۲ آوریل ۲۰۲۳ با موفقیت انجام گرفت. قبل از شانگهای، اترهای استیک شده در زنجیره بیکن قابلیت برداشت نداشتند. پس از این به روزرسانی، اعتبارسنج ها و مشارکت کنندگان در استخرهای استیکینگ می توانند دارایی های قفل شده خود را به همراه پاداش های کسب شده، برداشت کنند. فرآیند برداشت ممکن است بسته به میزان شلوغی شبکه و اولویت بندی، کمی زمان بر باشد.

نتیجه گیری

در پایان این مسیر جامع، درمی یابیم که اتریوم ۲ همان طور که پیش تر گمان می رفت، یک ارز دیجیتال جداگانه برای خرید نیست. بلکه، نمادی از یک ارتقای انقلابی و تحول آفرین در قلب شبکه اتریوم است. این ارتقا، با هدف افزایش مقیاس پذیری، امنیت و پایداری زیست محیطی، اتریوم را برای میزبانی از نسل بعدی برنامه های غیرمتمرکز و قراردادهای هوشمند آماده می سازد. سفر از اثبات کار به اثبات سهام، پیاده سازی شاردینگ و بهینه سازی ماشین مجازی اتریوم، همگی گام هایی در جهت ساختن یک اکوسیستم بلاک چینی قدرتمندتر و کارآمدتر هستند.

بنابراین، برای مشارکت در این شبکه پیشرفته و بهره مندی از فرصت های آن، باید به همان ارز دیجیتال بومی شبکه، یعنی اتر (ETH)، دست یافت. خرید ETH از طریق صرافی های معتبر، به ویژه صرافی های داخلی برای کاربران ایرانی، مسیری امن و کارآمد را پیش روی افراد قرار می دهد. نگهداری امن اتر در کیف پول های شخصی، به ویژه کیف پول های سخت افزاری، توصیه جدی برای حفظ دارایی ها است. علاوه بر خرید و نگهداری، امکان مشارکت فعال در امنیت شبکه از طریق استیکینگ (سهم گذاری) اتر نیز وجود دارد که فرصتی برای کسب درآمد غیرفعال و حمایت از اکوسیستم اتریوم فراهم می آورد.

همواره توصیه می شود قبل از هرگونه سرمایه گذاری، تحقیقات کافی انجام شود و با آگاهی کامل از ریسک های موجود، وارد بازار ارزهای دیجیتال شوید. امنیت دارایی های دیجیتال در گرو انتخاب پلتفرم های معتبر، استفاده از کیف پول های امن و رعایت نکات امنیتی است. آینده اتریوم روشن به نظر می رسد و با درک صحیح از به روزرسانی های آن و نحوه مشارکت در این شبکه، می توان گام های مطمئنی در این دنیای پرهیجان برداشت.