رله در تابلو برق یک نوع کلید الکتریکی و مکانیکی بسیار سریع است که با عبور کردن جریان از بوبین که یک سیم پیچ است باعث ایجاد میدان مغناطیسی می شود و این میدان تیغه های مکانیکی را تحریک می کند. یک رله وظیفه دارد با یک جریان بسیار ضعیف تجهیزاتی که دارای جریان بالا است را کنترل و راه اندازی کرد.

تفاوت رله و کنتاکتور

کنتاکتورها یکی دیگر از تجهیزات الکتریکی هستند که از نظر ساختمان و ساختار فیزیکی شبیه به رله است و عملکردی مشابه به رله دارد. در بین کنتاکتور و رله یک تفاوت بزرگ وجود دارد که رله در بخش مدار فرمان قرار دارد ولی کنتاکتور در مدار قدرت دارد. رله وظیفه حفظ کردن جریان و تقویت جریان خروجی برای تجهیزات مختلف را دارد اما تقویت کردن سیگنال خروجی رله بر عهده کنتاکتور است.

رله و اجزای تشکیل دهنده ی آن

رله یک کلید است که امکان کنترل از راه دور و یا کنترل آن به صورت هوشمند وجود دارد بر این اساس رله را می توان یک کلید هوشمند نامید که ساختار بسیار پیچیده تری از یک کلید دارد. رله از اجزایی مثل بوبین، تیغه مشترک، تیغه باز، تیغه بسته تشکیل شده که در ادامه به شرح این اجزا می پردازیم. رله قطعه ای است که در مدار فرمان استفاده می شود و در موارد قدرتی حتما باید از کنتاکتور استفاده کرد. رله ها به دو شکل تکی و رله برد موجود هستند و با استفاده از ترمینال در تابلو برق نصب می شوند.

• بوبین: بوبین، یک سیم‌ پیچ یا یک کویل است که در ورودی قرار دارد. برای اینکه بوبین در یک رله عمل کند نیاز دارد که دو سر آن به دو سر  ( + و -) منبع تغذیه وصل شود.
• تیغه مشترک: این تیغه به پایه ی یک سیگنال مشترک وصل می‌شود.
• تیغه باز: این تیغه یک تیغه ای است همیشه باز است و فقط در هنگام تحریک کردن بوبین بسته می‌شود.
• تیغه بسته: این تیغه فقط در زمانی باز می شود که بخواهیم با تحریک کردن ورودی، خروجی را قطع کنیم.