مطالعه جدید دانشمندان: دوستان صمیمی حتی باکتری روده مشابهی دارند

به گزارش گیلونا به نقل از دیجیاتو در مطالعه ای که در مجله «Nature» منتشر شده است رابطه بین ساختار شبکه های اجتماعی افراد و ترکیب میکروبیوم آن ها – باکتری ها و سایر میکروارگانیسم هایی که در دستگاه گوارش افراد زندگی می کنند – بررسی شده است.

در این مطالعه پژوهشگران نقشه برداری جامع از شبکه های اجتماعی ۱,۷۸۷ بزرگسال ساکن در ۱۸ روستای ایزوله در هندوراس را با داده های دقیق میکروبیوم هر شرکت کننده ترکیب کردند. این پایگاه داده وسیع شامل ۲,۵۴۳ گونه میکروبی و ۳۳۹,۱۳۷ سویه مختلف – وارینت های ژنتیکی نزدیک به هم از یک گونه که ویژگی هایی مشترک دارند اما در سایر اعضای همان گونه یافت نمی شوند – میشد.

آن ها دریافتند که افرادی که از طریق انواع مختلف روابط – از جمله ارتباطات غیر خانوادگی و خارج از یک خانه مشترک – به یکدیگر متصل هستند شباهت هایی در میکروبیوم خود نشان می دهند که فراتر از آن چیزی است که می توان به شانس نسبت داد.

«فرانچسکو بگینی» یکی از نویسندگان اصلی و پژوهشگر پسادکتری در آزمایشگاه طبیعت انسانی دانشگاه ییل می گوید:

«ما شواهد قابل توجهی از به اشتراک گذاری میکروبیوم میان افرادی که نه خانواده هستند و نه با یکدیگر زندگی می کنند پیدا کردیم حتی پس از در نظر گرفتن عواملی مانند رژیم غذایی منابع آب و داروها.»

او همچنین اضافه میکند که: «در واقع به اشتراک گذاری میکروبیوم قوی ترین پیش بینی کننده روابط اجتماعی افراد در روستاهایی بود که مطالعه کردیم فراتر از ویژگی هایی مانند ثروت مذهب یا تحصیلات.»

بیشترین میزان به اشتراک گذاری میکروبی در میان همسران و افرادی مشاهده شد که در یک خانه زندگی می کردند ولی پژوهشگران نرخ بالاتری از اشتراک گذاری را در میان سایر ارتباطات از جمله دوستان یا حتی روابط اجتماعی درجه دوم (مانند دوستانِ دوستان) نیز ثبت کردند.

افزون بر این افرادی که در مرکز این شبکه های اجتماعی قرار داشتند به نسبت به افرادی که در حاشیه شبکه های اجتماعی قرار داشتند شباهت بیشتری به سایر اهالی روستا داشتند که این یافته با جریان اجتماعی میکروب ها در امتداد ارتباطات شبکه ای در داخل روستاها همخوانی داشت.

تعداد دفعاتی که افراد با یکدیگر وقت می گذرانند از جمله اینکه چند بار با هم غذا می خورند یا چگونه با یکدیگر احوالپرسی می کنند – چه با دست دادن چه بغل کردن یا بوسیدن – نیز با افزایش به اشتراک گذاری میکروبی یا باکتری روده مرتبط بود.

همزمان پژوهشگران مشاهده کردند که میزان به اشتراک گذاری میکروبی میان افرادی که در یک روستا زندگی می کردند اما رابطه اجتماعی با یکدیگر نداشتند کمتر بود. این میزان در میان افرادی که در روستاهای جداگانه زندگی می کردند حتی از این هم کمتر بود.

دو سال پس از جمع آوری اولیه داده ها پژوهشگران میکروبیوم گروهی از ۳۰۱ شرکت کننده از چهار روستا را دوباره اندازه گیری کردند. آن ها دریافتند که در این گروه افرادی که ارتباط اجتماعی داشتند از نظر میکروبی شباهت بیشتری پیدا کرده بودند نسبت به افرادی که با یکدیگر ارتباط اجتماعی نداشتند.

پژوهشگران همچنین کشف کردند که خوشه هایی از گونه ها و سویه های میکروبی در گروه های افراد در داخل روستاها شکل می گیرند به این معنا که شبکه های اجتماعی محیط هایی ایجاد می کنند که در آن افراد میکروبیوم های مشابهی با یکدیگر توسعه می دهند.

«جکسون پولمن» یکی از نویسندگان اصلی و فارغ التحصیل سال ۲۰۲۳ کالج ییل که در زمان انجام این مطالعه دستیار پژوهشی در آزمایشگاه طبیعت انسانی ییل بود می گوید:

«فکر کنید که چگونه محیط های اجتماعی مختلف در مکانی مانند ییل شکل می گیرند. شما گروه های دوستانه ای دارید که بر اساس چیزهایی مانند تئاتر قایقرانی یا تحصیل در رشته فیزیک شکل می گیرند. مطالعه ما نشان می دهد که افراد این گروه ها ممکن است به روش هایی که قبلاً هرگز تصور نمی کردیم حتی از طریق میکروبیوم هایشان به یکدیگر مرتبط باشند.»

پژوهشگران می گویند این یافته ها پیامدهایی هم مثبت وهم منفی به همراه دارند. به عنوان مثال این نتایج نشان می دهند که برخی بیماری ها یا شرایط مرتبط با میکروبیوم ممکن است بیش از آنچه قبلاً تصور می شد قابل انتقال باشند. اما از سوی دیگر این یافته ها نشان می دهند که مزایای مرتبط با داشتن یک میکروبیوم سالم نیز از طریق شبکه های اجتماعی قابل انتقال است.

پولمن که اکنون مدیریت یک استارتاپ هوش مصنوعی در حوزه فناوری سلامت را بر عهده دارد می گوید:
«آنچه بسیار شگفت انگیز است این است که ما این قدر به هم متصل هستیم که باکتری روده مشابهی داشته باشیم. این ارتباطات فراتر از سطح اجتماعی به سطح میکروبی نیز گسترش می یابد.»

«نیکولاس کریستاکیس» نویسنده ارشد استاد علوم اجتماعی و طبیعی در دانشگاه ییل و مدیر آزمایشگاه طبیعت انسان که پژوهشگر اصلی این پروژه بوده است می گوید:

«آزمایشگاه من از انتشار این مقاله بسیار خوشحال است زیرا این مطالعه بازتاب دهنده پیگیری ایده ای است که در سال ۲۰۰۷ مطرح کردیم یعنی اینکه پدیده هایی مانند چاقی ممکن است نه تنها از طریق سرایت اجتماعی بلکه از طریق سرایت زیستی نیز گسترش یابند شاید از طریق باکتری های معمولی که در روده انسان زندگی می کنند.»

دیگر نویسندگان همکار این پژوهش از دانشگاه ییل دانشگاه جانز هاپکینز دانشگاه کرنل مؤسسه «Soluciones para Estudios de la Salud» در هندوراس و دانشگاه تمپل هستند.

*بازنشر مطالب دیگر رسانه ها در گیلونا به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان می باشد.

انتهای پیام