آیا مصرف قهوه می تواند به افزایش متابولیسم بدن کمک کند؟
قهوه، اکسیری شگفت انگیز
قیمت قهوه گانودرما برای لاغری: شاید تعجب کنید که به شما بگوییم قهوه یکی از غذاهای سالم به شمار می رود. برای مثال، امروزه دیگر برای ما ثابت شده است که مصرف روزانه قهوه باعث کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم می شود. این نتیجه تحقیقی است که در آخرین سال های قرن بیستم انجام شده است.
در این تحقیق، ارتباط بین مصرف قهوه و دیگر نوشیدنی های حاوی کافئین در دراز مدت با میزان ابتلا به دیابت نوع دوم مورد بررسی قرارگرفته است. این تحقیق حاصل تلاش های مطالعاتی متخصصین و مراقبین بهداشت حرفه ای است.
مطالعات موردی محققین بر روی اطلاعات دریافت شده از 41،934 مرد در طول سال های 1986 تا 1998 میلادی و 84،276 زن در طول سال های 1980 تا 1998 انجام شد. این مردان و زنان در شروع کار فاقد هر گونه بیماری قلبی و عروقی، دیابت و سرطان بودند. به این ترتیب، میزان نوشیدن قهوه توسط این افراد در هر 2 تا 4 سال از طریق دریافت پاسخ پرسشنامه های معتبر مورد بررسی قرار گرفت. با این توضیحات، نتایج به دست آمده جالب توجه بود:
در طی این تحقیقات، ابتلای 1.333 مرد و 4.085 زن به دیابت نوع دوم ثبت شد. این محققین به بررسی سن، شاخص توده بدنی (BMI) و سایر عوامل خطرآفرین پرداختند. نتیجه مشخص کرد که بین مصرف قهوه و دیابت نوع دوم یک رابطه معکوس برقرار است.
به عبارت دیگر، افرادی که بیشترین تمایل و اشتیاق را برای نوشیدن قهوه داشتند، همان کسانی بودند که کمترین خطر ابتلا به دیابت نوع دوم آن ها را تهدید می کرد. در بخش نتیجه گیری این تحقیق نوشته شده است که “اطلاعات به دست آمده نشان می دهد مصرف قهوه در دراز مدت باعث می شود خطر ابتلا به دیابت نوع دوم به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند.”
نکته جالب توجه دیگری نیز در این مطالعه وجود دارد: به طور کلی، مصرف کافئین به هر شکل اعم از نوشیدن قهوه یا بهره گرفتن از سایر منابع کافئین باعث می شود خطر ابتلا به دیابت نوع دوم در زنان و مردان به میزان قابل توجهی کاهش پیدا کند. به عبارت دیگر، ممکن است نوشیدن قهوه بدون کافئین به اندازه قهوه کافئین دار تاثیر مثبت و قابل قبولی نداشته باشد.
سه گانه شگفت انگیز: افزایش انرژی – بهبود عملکرد – چربی سوزی
تاثیر قهوه بر متابولیسم بدن و انرژی گرفتن
خرید قهوه گانودرما برای زگیل تناسلی: شاید بتوان گفت که شایع ترین دلیل برای مصرف کافئین یا نوشیدنی های حاوی کافئین، اثر انرژی بخش آن است. به عنوان مثال می توان به تحقیقی اشاره کرد که در این زمینه بر روی 144 نفر داوطلب (72 مرد و 72 زن) انجام شد.
در این تحقیق، تاثیر صبحانه و کافئین مورد بررسی قرار گرفت. محققین داوطلبانی که صبحانه غلات می خوردند را با آن هایی که صبحانه نمی خوردند، مقایسه کردند. همچنین، میان افرادی که قهوه کافئین دار می نوشیدند با افرادی که قهوه بدون کافئین مصرف می کردند نیز مقایسه ای انجام شد.
در نهایت، محققین دریافتند افرادی که به عنوان صبحانه غلات مصرف می کردند در مقایسه با دیگرانی که صبحانه نمی خوردند، در شروع جلسات تحقیقی حالت احساسی مثبت تری داشتند. همچنین، این افراد در انجام وظایفی که نیاز به قدرت ذهنی داشت، عملکرد بهتری ثبت کردند.
در پایان جلسات تحقیقی هم این داوطلبین از آرامش بیشتری برخوردار بودند. در نتیجه، خوردن صبحانه به عنوان کاری مفید برای بدن محسوب می شود.
در مورد مصرف کافئین نیز در نتیجه گیری این تحقیق چنین آمده است:
“مصرف کافئین در داوطلبان باعث شد که در درک اطلاعات جدید عملکرد بهتری از خود نشان دهند. همچنین، کافئین با ایجاد خستگی در طول جلسه تحقیقی مقابله می کرد.”
بهبود عملکرد و کاهش وزن
یکی از موضوعاتی در زمینه تاثیر قهوه بر متابولیسم بدن مورد توجه است، بحث کاهش وزن و چربی سوزی توسط قهوه است.
کافئین برای تطبیق پذیری و ایجاد مقاومت بدن بیشترین کمک را می رساند. برای مثال، این عنصر باعث بهبود عملکرد در فعالیت های ورزشی می شود. “دیوید کاستیل” ، فیزیولوژیست برجسته ورزشی و دارای مدرک دکترا در این رشته است. او نزدیک به سه دهه پیش تحقیقی را در مورد ارتباط میان کافئین و ورزش انجام داده است.
در این تحقیق، 9 ورزشکار حرفه ای (دو ورزشکار زن و هفت ورزشکار مرد) در رشته دوچرخه سواری به عنوان داوطلب کاستیل را همراهی می کردند. او از این ورزشکاران خواست که تا 80 درصد از سطح نهایی V02 به دوچرخه سواری ادامه دهند. این توضیح لازم است که سطح نهایی V02 به عنوان حداکثر جذب اکسیژن شناخته می شود و روشی برای ارزیابی عملکرد سیستم قلب و عروق فرد آزمایش شونده است.
هر کدام از ورزشکاران مورد آزمایش در این تحقیق، دو مرتبه آزمایش را انجام دادند. مرتبه اول، آن ها 60 دقیقه پیش از شروع ورزش یک فنجان قهوه حاوی 330 میلی گرم کافئین نوشیدند. برای مرتبه دوم نیز 60 دقیقه قبل از ورزش یک فنجان قهوه بدون کافئین به آن ها داده شد.
نتیجه آزمایش نشان داد که این ورزشکاران در شرایطی که نوشیدن قهوه کافئین دار را امتحان کرده بودند، به طور متوسط 90 دقیقه رکاب زدند. این در حالی بود که آن ها با نوشیدن قهوه بدون کافئین به طور میانگین تنها 76 دقیقه دوچرخه سواری کرده بودند. به عبارت دیگر، نوشیدن قهوه کافئین دار باعث افزایش توان 18 درصدی ورزشکاران شد. به عبارتی دیگر تاثیر قهوه بر متابولیسم بدن این وزرشکاران، مثبت بوده است.
علاوه بر این، کاستیل اسیدهای چرب آزاد پلاسما، گلیسرول و میزان تنفس این دوچرخه سواران را نیز اندازه گیری کرد. از طریق مقایسه همین اطلاعات مشخص شد که نوشیدن قهوه کافئین دار توسط این ورزشکار باعث چربی سوزی (لیپولیز) بیشتر در آن ها شده است.
در حقیقت، اکسیداسیون چربی یا چربی سوزی در طی آزمایش با نوشیدن قهوه کافئین دار (118 گرم یا 1.31 گرم در دقیقه) به میزان قابل توجهی بالاتر (107 درصد بیشتر) از آزمایش با نوشیدن قهوه بدون کافئین (57 گرم یا 0.75 گرم در دقیقه) بود. همچنین، ورزشکاران پس از مصرف قهوه کافئین دار بسیار کمتر احساس خستگی می کردند و این اتفاق نشان داد که مصرف کافئین باعث راحت تر شدن فعالیت های ورزشی می شود.
در این زمینه تحقیقات دیگری هم انجام شده است که نتایج آن ها نیز نشان می دهد کافئین بر روی بهبود عملکرد تاثیری مثبت دارد.
ترموژنز (Thermogenesis) یا چربی سوزی
آزادسازی انرژی توسط بدن در هوای سرد را ترموژنز می نامند. این کار که توسط سوختن چربی قهوه ای انجام می شود، باعث گرم شدن بدن می گردد. یکی از آخرین تحقیقات در مورد اندازه گیری مصرف انرژی بدن، اکسیداسیون چربی یا چربی سوزی و نوراپی نفرین (NE) پس از نوشیدن قهوه کافئین دار و قهوه بدون کافئین بوده است.
دوز تجویز شده در این تحقیق معادل 5 میلی گرم کافئین به ازای هر کیلوگرم وزن بدون چربی بود. بیشتر این وزن بدون چربی را عضله ها و استخوان های بدن تشکیل می دهند. در مجموع، مردان جوان در حدود 350 میلی گرم و مردان مسن هم حدود 295 میلی گرم کافئین مصرف کردند.
دلیل این تفاوت مصرف این بود که مردان جوان دارای وزن بدون چربی (FFM) بیشتری نسبت به مردان مسن هستند. محققین بر روی 10 مرد مسن (بین 65 تا 80 ساله) و 10 مرد جوان (بین 19 تا 26 ساله) که مصرف کافئین آن ها متعادل بود، مطالعات خود را انجام دادند.
آن ها دریافتند که افزایش مصرف کافئین در مردان مسن و مردان جوان باعث شد هر دو گروه به میزان مشابهی در سطوح کافئین پلاسمای خود افزایش داشته باشند. در نتیجه، هر دو گروه جوان و مسن کافئین را به یک اندازه مشابه جذب کردند.
میزان تاثیر قهوه بر متابولیسم بدن این افراد باعث شده تا صرف انرژی در مردان جوان به میزان 11 درصد افزایش پیدا کند. برای مردان مسن هم 9.5 درصد افزایش میزان متابولیسم نشان داده شد. در نهایت، محققین نتیجه گرفتند که “مردان مسن و جوان از نظر ترموژنز پاسخ مشابهی به مصرف کافئین نشان می دهند. این در حالی است که اسیدهای چرب پس از مصرف کافئین در مردان مسن، کمی بیشتر افزایش می یابد. این تفاوت های متابولیکی با تغییرات نوراپی نفرین یا اکسیداسیون چربی ارتباطی ندارد.”
در این زمینه یک مطالعه دیگر را نیز می توان به عنوان مثال ذکر کرد. در این مطالعه، عملکرد یک نوشیدنی قهوه بر روی متابولیک بدن انسان بررسی شد. این نوشیدنی علاوه بر قهوه، حاوی آب نارنج، اسید هیدروکسی سیتریک و کروم بود.
اما تاثیر قهوه بر متابولیسم بدن در این نوشیدنی جدید، بسیار جالب بود. نتیجه این مطالعه نشان داد که نوشیدن این قهوه باعث افزایش قابل ملاحظه میزان متابولیسم (تا 30 درصد) می شود. این تحقیق تحت عنوان “قهوه کاربردی” انجام شد که در آن به قهوه مواد مفید دیگری نیز می افزودند